Ο πολιτισμός της Καλομοίρας, μια «εθνική αξία» ολίγον… ταμπού

Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision χωρίζει και πάλι τους Ελληνες σε δύο «παρατάξεις»

Tου Δημητρη Ρηγοπουλου, Η Καθημερινή, 31/5/2008

Πολλοί αναγνώστες θα ξαφνιαστούν ακόμα και με την επιλογή του θέματος για τις σημερινές «Αντιπαραθέσεις». Τι θέση έχει η Καλομοίρα κι ένας διαγωνισμός «ελαφρού» (sic) τραγουδιού στο πολιτιστικό ένθετο μίας σοβαρής εφημερίδας; Πόσο μάλλον σε μία εποχή που το καλλιτεχνικό «βάρος» του διαγωνισμού εμφανίζεται αποδυναμωμένο. Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 η Γιουροβίζιον διατηρούσε ένα ικανοποιητικό προφίλ «καλλιτεχνικότητας». Ανέδειξε σπουδαίες φωνές οι οποίες στη συνέχεια κατέκτησαν ολόκληρο τον κόσμο (Abba, Σελίν Ντιόν, κ. ά.). Σήμερα η Γιουροβίζιον έχει να κάνει πολύ λιγότερο με τη μουσική και περισσότερο με πολιτισμικές συγγένειες, αμφιλεγόμενες συμμαχίες, εκκεντρικές ενδυματολογικές επιλογές, και άλλα σχετικά στα οποία εντρυφούμε πανελληνίως κάθε χρόνο από τηλεοράσεως (και όχι μόνο). Η εθνική «υπεραπασχόληση» με τη Γιουροβίζιον τα τελευταία χρόνια (καμπή η τρίτη θέση των «Antique» το 2001, από το 9,8% τηλεθέαση το 2000 φτάσαμε φέτος στο 78,8%!) έχει αναζωπυρώσει τα εγχώρια πάθη γύρω από τη «σημασία» του θεσμού... [συνεχίζεται]