Γιώργος Δημητριάδης: «Θέλω να βλέπω μάτια που γυαλίζουν»

• Ο αμετανόητος ρόκερ προτείνει το χαμόγελο σαν φάρμακο για τη μιζέρια των καιρών

• ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΙΝΤΣΑΣ | Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Και είναι κάποιες στιγμές της που σε σημαδεύουν ανεξίτηλα. Περπατάς, για παράδειγμα, στη Θεμιστοκλή Σοφούλη στη Θεσσαλονίκη και από το παλιό κλαμπ «Ανατόλια» ο Κιθ Ρίτσαρντς ροκάρει με το «Satisfaction». Δεν έπαιζαν, βέβαια, οι ίδιοι Rolling Stones. Ενα τζουκ-μποξ ήταν που έκανε τη «δουλειά», εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Για τον Γιώργο Δημητριάδη, το «γαργαλιστικό ριφάκι του Κιθ», όπως λέει, υπήρξε καθοριστικό: από τότε το ροκ-εν-ρολ κυλά στις φλέβες του. Δεν το έχει απαρνήθηκε σε κανένα στάδιο της σαραντάχρονης, πλέον, πορείας του- και καλά έκανε. Οπως σημειώνει άλλωστε ο ίδιος, γρατσουνίζει το χθες, το σήμερα και πιθανώς το αύριο με τα τραγούδια του. Το... γρατσούνισμα αυτό φαίνεται να βρίσκει απήχηση, καθώς το κοινό, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, δεν του έχει γυρίσει την πλάτη. «Πιστεύω και εγώ ότι το κοινό δεν με έχει αφήσει μόνο μου» σημειώνει στο «Βήμα» ο δημοφιλής δημιουργός και ερμηνευτής. «Εχω δραστηριότητες, συνεπή δισκογραφική παρουσία... Οτιδήποτε αυθεντικό και ειλικρινές δεν περνά απαρατήρητο.Το τραγούδι δεν μεταφέρει κατ΄ ανάγκην μηνύματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ως δημιουργό δεν με απασχολεί η τρέχουσα κοινωνική- οικονομική πραγματικότητα.Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν προσφέρεται για χαρούμενα πρόσωπα.Ολοι θέλουμε να βλέπουμε μια προοπτική. Αφού λοιπόν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν μπορούμε να είμαστε μέσα στην τρελή χαρά». Ημασταν όμως μέσα στην τρελή χαρά; «Νομίζαμε. Υπήρχε ένα σαθρό υπόβαθρο την τελευταία εικοσαετία,μια φενάκη η οποία μας οδήγησε εκεί που είμαστε σήμερα.Τι θα βγάλει αυτή η κατάσταση, θα το δούμε. Νέα κοινωνικά υποκείμενα,νέες αντιλήψεις...Ισως γι΄ αυτό δεν υπάρχει και σαφής φωνή στο πολιτικό γίγνεσθαι».

Ο ίδιος πάντως φροντίζει να είναι σαφέστατος μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια του. Είναι αλήθεια ότι παιδεύτηκε αρκετά για να κάνει αποδεκτό το χαρακτηριστικό ροκ-εν-ρολ στίγμα του, αλλά τώρα πια... ποιος τον πιάνει: στα live ο Γιώργος Δημητριάδης είναι εκρηκτικός. «Αν δεν ξεδώσει ο καλλιτέχνης πάνω στη σκηνή, πώς θα ξεδώσει ο κόσμος από κάτω; Δεν είμαι άλλωστε σε γυάλα. Οταν κάποιος φεύγει με χαμόγελα από μια συναυλία μου,αυτό μου δείχνει ότι έχει κερδίσει τη δύναμή του για λίγο. Οταν χαμογελάς, βλέπεις πάντα την καλή πλευρά των πραγμάτων. Δεν θέλω να βλέπω τον κόσμο να πτοείται. Αυτό που θέλω να βλέπω είναι να γυαλίζει το μάτι τους. Με τη μιζέρια δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα».

Ενας Παναθηναϊκός... ολίγον ΠΑΟΚτζής
O Γιώργος Δημητριάδης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί έζησε πιτσιρικάς, εκεί στα φοιτητικά και στα μετα-φοιτητικά χρόνια. Ισως γι΄ αυτό, αν και δηλώνει Παναθηναϊκός, δείχνει μια συμπάθεια προς «την Ηρακλάρα και τον ΠΑΟΚ». «Δεν θα έλεγα όχι να πάρει ο ΠΑΟΚτο πρωτάθλημα» δηλώνει. Ωσπου να οριστικοποιηθεί η κατάκτηση της Super League από τον Δικέφαλο του Βορρά, ο ίδιος θα συνεχίσει να γράφει τη μουσική και τα τραγούδια που του αρέσουν- αυτά δηλαδή που αρέσουν και στο κοινό-, να δηλώνει «ροκάς» (αμετανόητος, θα προσθέταμε εμείς) και να αναζητεί το χαμόγελο, κυρίως σε όσους βρίσκονται κάτω από τη σκηνή. Αλλιώς... τι αμετανόητα έφηβος θα ήταν (το πρόσφατο live άλμπουμ του έχει τον τίτλο «Live- 15 χρόνια εφηβείας»).

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ  

• Ο Γιώργος Δημητριάδης, με τη συνοδεία εξαμελούς συγκροτήματος και τους Στέλλα Πιλάτη και Νίκο Γώγο, θα εμφανίζεται από τις 11 Οκτωβρίου και για τέσσερις συνεχόμενες Δευτέρες στο κλαμπ Οξυγόνο, Βούρβαχη και Κορυζή 4 (από Καλλιρρόης και από Συγγρού), τηλ. 210 9240.740. Ωρα έναρξης: 22.30.

• Ιnfo: www.georgedimitriadis.gr, www.facebook.com/pages/Giorgos-Dimitriadis 
• Το πρόσφατο, ζωντανά ηχογραφημένο, άλμπουμ του με τίτλο «Live- 15 χρόνια εφηβείας» κυκλοφορεί από την εταιρεία Μικρός Ηρως/Legend

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=356141&dt=23/09/2010#ixzz10Pj064nb