- Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
- Ο Μανώλης Μητσιάς έχει εμφανιστεί
κατά καιρούς στο Μέγαρο Μουσικής με μεγάλες ορχήστρες. Ποτέ όμως μέχρι
σήμερα δεν το είχε επιχειρήσει με τους όρους της αυστηρής λιτότητας που
απαιτεί ένα πρόγραμμα πιάνο-φωνή.
Γιάννης Βακαρέλης, Μανώλης Μητσιάς, αλλάζοντας ρόλους...
Να λοιπόν γιατί, ακόμα και ύστερα από 40 χρόνια καριέρας,
μπορεί, ενόψει των δύο συναυλιών που θα δώσει με τον Γιάννη Βακαρέλη, να
αισθάνεται την αγωνία της πρωτιάς (5 και 6 Οκτωβρίου στο Μέγαρο
Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, αντίστοιχα). Και δεν είναι η μόνη! Αλλες, και μάλιστα απρόβλεπτες πρωτιές,
κρύβει ένα ρεπερτόριο που υπόσχεται ακόμα και... Metallica!
«Εχω πολλή αγωνία», παραδέχεται ο Μητσιάς. Κι απ' την άλλη
πλευρά, η συνεργασία μ' έναν πιανίστα του επιπέδου του Βακαρέλη τον
κάνει περήφανο. «Γνωριστήκαμε πριν από δύο χρόνια στο Φεστιβάλ της
Σύρου. Από τότε είπαμε να κάνουμε κάποια στιγμή κάτι... Και ομολογώ πως
επειδή ο Βακαρέλης είναι ένας μουσικός γνωστός πανευρωπαϊκά, αισθάνομαι
ν' απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη υπευθυνότητα και αυστηρότητα. Πρέπει να
έχω μέτρο και συγχρόνως συναίσθημα. Κι επειδή εκείνος παίζει μοναδικά,
πρέπει να τον ακολουθήσω με πειθαρχία, χωρίς να είμαστε δυο ξένα
σώματα».
-
Το πιάνο απαγορεύει τα λάθη
Κι είναι και κάτι άλλο: «Με μια ορχήστρα μπορείς να κάνεις 100
λάθη και να μην το πάρει κανείς χαμπάρι. Εδώ σχεδόν απαγορεύεται και το
παραμικρό βήξιμο». Εννοείται ότι «για να συνεργαστούμε έπρεπε κι εγώ να
κάνω στον Βακαρέλη σαν τραγουδιστής. Γιατί ξέρω ότι του κάνουν συχνά
τέτοιες προτάσεις και σπάνια δέχεται -πράγμα πολύ τιμητικό για μένα».
Εξίσου σπάνιο είναι ένας τραγουδιστής να μη διεκδικεί για τον
εαυτό του πρωταγωνιστικό ρόλο. Αλλά «εδώ δεν είναι ο Μητσιάς μ' έναν
πιανίστα, οποιονδήποτε. Γι' αυτό μοιραζόμαστε το πρόγραμμα -έχει κι ο
ίδιος πολλά σόλο πιάνο», λέει ο τραγουδιστής. Και ο χώρος του Μεγάρου που υπαγορεύει, όπως και να το κάνουμε,
μια άλλη στάση στο κοινό, διαφορετική από τον λαϊκό αυθορμητισμό με τον
οποίο κυρίως συνδέεται το ρεπερτόριο του Μητσιά; «Παντού παίζει ρόλο το
τι εκπέμπει ο τραγουδιστής και πώς μπορεί να πείσει τον άλλο.
Διαφορετικά, μπορείς να 'χεις 100 μουσικά όργανα και να 'σαι άυλος»,
απαντά.
Βέβαια, στη βραδιά είναι προσαρμοσμένο και το ρεπερτόριο: Μπαχ
κι Αλέν Λεφέβρ, Metallica και Βιμ Μέρτενς, μελωδίες του Cirque du Soleil
και Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Θάνος Μικρούτσικος, Δήμος
Μούτσης, Σταμάτης Κραουνάκης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και βέβαια Βασίλης
Τσιτσάνης.
«Τα διαλέξαμε μαζί με τον Γιάννη. Και μετά προσπαθήσαμε να τα
σκηνοθετήσουμε: π.χ. μετά τον "Κεμάλ" του Χατζιδάκι θα πω τον "Σουλτάνο
της Βαβυλώνας" του Μπραντουάρντι με τους στίχους της Λίνας, όπως το 'χει
κάνει ο Μαχαιρίτσας. Θα ξεκινήσουμε μ' ένα βυζαντινό ύμνο και θα
τελειώσουμε μ' ένα πολύ αγαπημένο μου δημοτικό: το "Μια βοσκοπούλα
αγάπησα". Κι ενδιαμέσως θα παίξει ο Γιάννης: Μπαχ, Λεφέβρ και Μέρτενς.
Κι εγώ θα πω τα δικά μου, τα κλασικά, ή κι άλλα που μου αρέσουν σαν τον
"Αμλετ της Σελήνης" του Μικρούτσικου και βέβαια Τσιτσάνη, ακόμα και
Δερβενιώτη», εξηγεί ο Μητσιάς.
Και οι Metallica; «Ακουσα στο youtube έναν Νορβηγό πιανίστα να
παίζει το "Nothing else matters". Δεν μου πολυάρεσε όπως το 'χε κάνει.
Το είπα όμως στον Γιάννη και γέλασε. Σε τρεις μέρες ήρθε στην πρόβα και
το έπαιξε εκπληκτικά, με τη μεταγραφή για πιάνο που έκανε ο Αχιλλέας
Γουάστωρ. Πώς το διαλέξαμε; Εντάξει, δεν είμαι ροκάς, αλλά νεαρός
παρακολουθούσα κι εγώ μουσικές και συγκροτήματα. Απ' τους Ελληνες μου
άρεσε πολύ ο Σιδηρόπουλος, αλλά πραγματικός ροκάς ήταν για μένα ο
Ασιμος. Κι ύστερα, τι σημαίνει ροκάς και ρεμπέτης; Συχνά είναι
συνδεδεμένος ο "τρόπος" τους. Δεν ήταν ο Μάρκος και η Σωτηρία Μπέλου
απ'τους μεγαλύτερους ροκάδες που είχαμε ποτέ;». *
-
info: Για τη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα εισιτήρια
στοιχίζουν 70, 50, 40, 30 ευρώ και 20 ευρώ (φοιτητικά). Προπωλούνται στα
ταμεία του Μεγάρου και στο εκδοτήριο της Ομήρου 8. Για τη Θεσσαλονίκη,
οι τιμές είναι 60, 50, 40, 30 ευρώ και 20 ευρώ (φοιτητικά) και
προπωλούνται στα ταμεία του Μεγάρου και στο εκδοτήριο της πλατείας
Αριστοτέλους.
«Στον άθλιο μισθό τους σφιχτά κολλημένοι»
Στο γνώριμο ρεπερτοριακό του πεδίο θα επιστρέψει ο Μανώλης Μητσιάς έπειτα από τις δύο συναυλίες.
Με την Ελένη Κοκκίδου θα συναντιέται ο
Μητσιάς στη σκηνή του «Μετρό» από τον Φεβρουάριο, για Δευτερότριτα
αφιερωμένα στη μελοποιημένη ποίηση και τους μεγάλους συνθέτες
Τα Παρασκευοσάββατα, από τον Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο, θα
εμφανίζεται στο «Μετρό» παρέα με τα πιο «αφανή» τραγούδια του. Και από
τον Φεβρουάριο στον ίδιο χώρο θα κάνει μαζί με την Ελένη Κοκκίδου
Δευτερότριτα αφιερωμένα σε διάφορους συνθέτες και στη μελοποιημένη
ποίηση. Ετσι θα «ξορκίσει» και την αγωνία για μια δύσκολη χρονιά.
«Υπάρχει», αναγνωρίζει άλλωστε, «ένας διάχυτος φόβος. Γι' αυτό
στο "Μετρό" θέλω να 'ναι λογικές οι τιμές για να 'ρθει ο κόσμος και να
ξεδώσει. Και ίσως εκεί να ανακαλύψουν πολιτικά τραγούδια που τόσα χρόνια
ήταν σε ύπνωση. Θα πω π.χ. τραγούδια του Λεοντή ή άλλα απ' το
"Δρομολόγιο" του Μούτση, όπως τους "Ρήτορες" του Γκάτσου. Τραγούδια
καταπληκτικά, τα οποία επιστρέφουν στη ζωή σαν να τα ζητάει η εποχή μας.
Να, τις μέρες που είχαν απεργία τα βενινάδικα, καθώς
συνταξιδεύαμε με τον Βακαρέλη από τη Χαλκιδική προς τη Θεσσαλονίκη,
θυμήθηκα το άλλο του Γκάτσου απ' το "Δρομολόγιο" που λέει "(...) μονάχα
πληβείοι με μάτια θλιμμένα χτυπάνε καρτέλες, στον άθλιο μισθό τους
σφιχτά κολλημένοι σαν στρείδια, σαν βδέλλες, για ένα τριάρι, για λίγη
βενζίνα, για μια φασολάδα. Πώς τα 'κάνες έτσι τα μαύρα παιδιά σου
Ελλάδα, Ελλάδα"».
No comments:
Post a Comment