Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ: «Θα παίξω και για τον Καντάφι»

Προσπαθεί με τη μουσική του να φέρει την εσωτερική γαλήνη στο κοινό του. Από το δικό του εσωτερικό κόσμο εμπνέεται και τη μουσική του. Παρ' όλα αυτά η μουσική, αν και θα το ήθελε, δεν είναι πιο δυνατή από τον πόλεμο, λέει ο δεξιοτέχνης της ανατολίτικης μουσικής, Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ.

Απόψε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, αύριο στην Αθήνα

Απόψε εμφανίζεται στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και αύριο στο Μέγαρο Αθηνών, με ένα πρόγραμμα που δείχνει αυτά που συνδέουν τους λαούς και όχι αυτά που τους χωρίζουν. «Οταν παίζω μουσική εκφράζω την αγάπη μου γι' αυτήν, την αγάπη με τη ρομαντική έννοια, αλλά και την αγάπη για τη ζωή», δήλωσε χθες. Και με τη μουσική του απευθύνει ένα κάλεσμα στο κοινό. «Το καλώ να μοιραστούμε τις κοινές μουσικές μας ρίζες, να σπάσουμε τα σύνορα. Να έρθουν για να γιορτάσουμε όλα τα κοινά στοιχεία που μας ενώνουν».

Για τον Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ η μουσική είναι μία και ενιαία. «Είναι ψευδαίσθηση το εθνικό, αφού όλοι είμαστε παιδιά του Αδάμ. Είμαστε αδέρφια, μέχρι τη στιγμή που εμπλέκονται οι πολιτικοί», τονίζει. Τουρκοαιγύπτιος, που ζει στις ΗΠΑ, ενημερώνεται και αγωνιά για τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο πότε με εξεγέρσεις και διαδηλώσεις, όπως στην Τυνησία και την Αίγυπτο, και πότε με συρράξεις, όπως στη Λιβύη.

«Σίγουρα αισθάνομαι άσχημα γι' αυτά που συμβαίνουν. Ομως δουλειά του μουσικού δεν είναι να κάνει κριτική, αλλά να παίζει μουσική και να φέρνει την ανακούφιση και την εσωτερική ηρεμία στον κόσμο», λέει. Γιατί «όταν υπάρχει εσωτερική ηρεμία θα υπάρχει και εξωτερική. Οι πολιτικοί κάνουν τη δουλειά τους, όποια είναι αυτή, και εμείς παίζουμε μουσική και προσευχόμαστε να αγγίξει αυτή η εσωτερική ηρεμία το κοινό».

Πιστεύει, πάντως, ότι οι μουσικοί ενωμένοι θα μπορούσαν να εξαφανίσουν τον πόλεμο. «Ο πολέμος και η μουσική είναι όπως το σκοτάδι και το φως. Αν ήμασταν ένα όλοι οι μουσικοί, δεν θα υπήρχε πουθενά πόλεμος».

Θα είχε να παίξει κάτι ακόμη και για τον Καντάφι. «Λειτουργώ όπως ένα μπαρ όπου υπάρχουν πολλά ποτά. Ρακί για τον Ελληνα, τεκίλα για τον Μεξικανό. Ετσι και για τον Καντάφι, θα προσπαθούσα να παίξω κάτι κοντά σ' αυτόν. Ενα ταξίμ για να του φέρω εσωτερική ηρεμία», δήλωσε.

Είναι η έκτη φορά που έρχεται στην Ελλάδα. «Η πρώτη φορά ήταν το 1995 και ήταν έκπληξη για μένα πώς το κοινό μού άνοιξε την καρδιά του και η συναυλία ήταν sold out». Μετά τη συνεργασία του με τον Μιχάλη Νικολούδη, τη Γλυκερία και την παράσταση με τους Περιστρεφόμενους Δερβίσηδες προπέρσι, επιστρέφει για να παρουσιάσει την εικοσιπεντάχρονη και πλέον δισκογραφική του δουλειά με επιρροές από τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο. Μαζί του θα εμφανιστεί για πρώτη φορά ο δεξιοτέχνης της ποντιακής λύρας, Λάζος Ιωαννίδης, γνωστός από τη συμμετοχή του στη περσινή Eurovision, όταν συνόδευε με τη λύρα του τον Γιώργο Αλκαίο.

Στη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου, ο Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ με το νέι του και ο Λάζος Ιωαννίδης με τη λύρα του έπαιξαν πάνω από τα βυζαντινά ερείπια του τείχους της Θεσσαλονίκης το γνωστό ποντιακό μοιρολόι «Την πατρίδα μ' έχασα».

• ΣΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011