Γκέργκιεφ - Καβάκος στο Μέγαρο Μουσικής

• Του Νικου Α. Δοντα, Η Καθημερινή, Kυριακή, 16 Iανoυαρίου 2011

Ενα σπουδαίο σύνολο, η Συμφωνική Ορχήστρα Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης εμφανίστηκε στις 8 Δεκεμβρίου στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης». Υπό τη διεύθυνση του Βαλέρι Γκέργκιεφ απέδωσε το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Τσαϊκόφσκι με σολίστ τον Λεωνίδα Καβάκο καθώς επίσης την Πέμπτη Συμφωνία του Μάλερ.

Στο Κοντσέρτο ο Γκέργκιεφ απέφυγε την υπερβολική ταχύτητα ειδικά στο πρώτο μέρος, αφήνοντας τις εκτενείς μελωδίες να ξεδιπλωθούν, επιτρέποντας στα μουσικά θέματα να αναπτυχθούν με γενναιοδωρία και κυρίως στον μεγαλόπρεπο, μεστό και στρογγυλό ήχο των εγχόρδων της ορχήστρας να γεμίσει την αίθουσα. Ο Καβάκος αντιμετώπισε τις δεξιοτεχνικές προκλήσεις του α΄ μέρους με μεγάλη σιγουριά. Ο εξαιρετικός του ήχος εκτιμήθηκε ιδιαίτερα στο λυρικό δεύτερο μέρος, όπου ο βιολιστής υπήρξε εκφραστικά σχεδόν αποστασιοποιημένος. Στο γ΄ μέρος, ταχύς, αέρινος, άκρως δεξιοτεχνικός, ο Καβάκος παρέσυρε τον Γκέργκιεφ οδηγώντας το έργο στην επιθυμητή φωτεινή κατάληξη.

Η γεμάτη εναλλαγές Πέμπτη του Μάλερ ξεκινά με ένα πένθιμο εμβατήριο και καταλήγει σε έναν βεβιασμένο παραληρηματικό θρίαμβο, του οποίου η λάμψη υπονομεύεται από τον συνθέτη ακριβώς μέσα από την υπερβολή του. Ο Γκέργκιεφ ανέδειξε τις προφανείς αντιθέσεις και, επιπλέον, πρόβαλε τον διάλογο των πολλών διαφορετικών ενοτήτων καθενός από τα πέντε μέρη του έργου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε το εκτενές Σκέρτσο, όπου μέσα από διάφορα επεισόδια η αρχική ανέφελη διάθεση σταδιακά διαβρώνεται. Συνολικά, ήταν μια ερμηνεία δεξιοτεχνική, καθώς ο Γκέργκιεφ χειρίστηκε με ακρίβεια τις παραγράφους, αλλά επίσης μια ερμηνεία με ψυχή, καθώς οι εξαιρετικές ποιότητες της ορχήστρας επέτρεψαν στον αρχιμουσικό να αποδώσει με επιτυχία τις διαθέσεις που πάνω απ’ όλα θέλει να εκφράσει η συγκεκριμένη μουσική.

• Αλβαρες, όπως τενόρος

Δύο μέρες νωρίτερα στην ίδια αίθουσα το αθηναϊκό κοινό γοήτευσε ο Μαρσέλο Αλβαρες. Λυρικός τενόρος που τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνει με επιτυχία βαρύτερους ρόλους, ο Αργεντινός Αλβαρες κέρδισε το ακροατήριο με την ακμαία, υγιή, γενναιόδωρη φωνή και την προσωπική του ακτινοβολία. Για την αθηναϊκή του εμφάνιση επέλεξε μόλις έξι άριες από τις όπερες «Μάκμπεθ», «Ο τροβαδούρος», «Λουίζα Μίλερ», «Αντρέα Σενιέ», «Ο Σιντ» και «Τουραντότ».

Στις χαμηλόφωνες σελίδες το τραγούδι ανέδιδε τρυφερότητα, ενώ η τεχνική και εκφραστική αρτιότητα του τενόρου εκτιμήθηκαν καθώς περνούσε με άνεση από διατυπώσεις μύχιων εξομολογήσεων σε φράσεις μεγαλύτερης έντασης, ελέγχοντας με επιτυχία τη δυναμική της φωνής του. Η γεμάτη, ομοιογενής φωνή ανέβαινε με άνεση στην ψηλή περιοχή και διατηρούσε τη λάμψη της, καθώς απέδιδε τις ηρωικές εξάρσεις και τα ξεσπάσματα των χαρακτήρων που υποδυόταν. Τον Αλβαρες συνόδευσε η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό την καθοδήγηση του έμπειρου Αντζελο Καβαλάρο.