Μια εκδρομή είναι η ζωή μου που θα τελειώσει κάποτε...

Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στην Αγία Μονή, η τυχαία συνάντησή του με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Μίκη Θεοδωράκη, η χρονιά... σταθμός για την καριέρα του και το τελευταίο ζεϊμπέκικο

Τα παιδικά και τα εφηβικά χρόνια ήταν δύσκολα, από μικρός δούλευε για να βοηθήσει τη μητέρα του. Στην Αθήνα ήρθε το '64, μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο

«Μια εκδρομή είναι η ζωή μου/ Που θα τελειώσει κάποτε/ Μα έπαιξα, γέλασα με την ψυχή μου/ Δεν έπληξα ποτέ/ Εμένα ο θάνατος μού φαίνεται γιορτή/ Ενα λαχείο είναι η ζωή, ας είναι κι αμορτί/ Λουλούδια για το χάροντα, μπουζούκι και κιθάρα/ Κι ένα ανοιχτό περίπτερο να πάρουμε τσιγάρα...»: Το τραγούδι αυτό του Γιάννη Μηλιώκα που τραγούδησε πριν από λίγα χρόνια ο Δημήτρης Μητροπάνος στο άλμπουμ του «Στη διαπασών», θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το σάουντρακ της ζωής του.

Γιατί ο Μητροπάνος έτσι την αντιμετώπιζε τη ζωή, σαν εκδρομή. Και την έζησε έντονα, με όλες του τις αισθήσεις. Αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ, τραγούδησε και τραγουδήθηκε πολύ, χάρηκε και λυπήθηκε πολύ, γλέντησε και ταλαιπωρήθηκε πολύ... Ολα στον μέγιστο βαθμό. Μέχρι την τελευταία στιγμή. Ούτε τον θάνατο τον φοβήθηκε ποτέ. Κι ας τον πλησίασε τα τελευταία χρόνια πολλές φορές. Εκείνος τον φλέρταρε με το να τραγουδάει και τον ξόρκιζε με τη μοναδική, αλύγιστη φωνή του. Το πρωί της Δευτέρας, όμως, τον έπιασε στον ύπνο. Τον ξεγέλασε και τον πήρε μαζί του... δίνοντας τέλος σε μια ζωή που τα είχε όλα στον υπερθετικό βαθμό.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948, σε ένα χωριό έξω από τα Τρίκαλα, την Αγία Μονή. Μεγάλωσε μόνο με τη μητέρα του. Μέχρι τα 16 του χρόνια πίστευε πως ο πατέρας του είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο. Από ένα γράμμα έμαθε, όμως, πως ο πατέρας του ζει στη Ρουμανία και τον συνάντησε για πρώτη φορά όταν ήταν 29 ετών. Τα παιδικά και τα εφηβικά χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς από μικρός δούλευε για να βοηθήσει τη μητέρα του. Στην Αθήνα ήρθε το '64, μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, κι εγκαταστάθηκε κάπου στην Αχαρνών, μαζί με τον θείο του.

Εκείνη την εποχή είχε ήδη αντιληφθεί το θείο χάρισμα της φωνής του και είχε αρχίσει να τραγουδά. Δούλευε μάλιστα ως τραγουδιστής πριν ακόμη τελειώσει το σχολείο. Μια τυχαία συνάντησή του με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στάθηκε αφορμή να ξεκινήσει η καριέρα του. Τον έστειλε στην «Κολούμπια», όπου ο Τάκης Λαμπρόπουλος τού γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον μεγάλο του δάσκαλο και τον δεύτερο πατέρα του, όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος.

Τυχαία ήταν και η συνάντησή του με τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο συνθέτης τον πήρε να ερμηνεύσει μέρη από το «Αξιον Εστί» και τη «Ρωμιοσύνη» σε συναυλίες, στη θέση κάποιου άλλου τραγουδιστή που είχε αρρωστήσει.

Η πρώτη του δισκογραφική απόπειρα έγινε το 1967, με έναν 45άρη δίσκο ο οποίος περιείχε το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε ηχογραφηθεί και το τραγούδι «Χαμένη Πασχαλιά», το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ αφού λογοκρίθηκε από τη χούντα. Το 1972 είναι χρονιά?σταθμός για την καριέρα του, καθώς κυκλοφορεί ο «Αγιος Φεβρουάριος» σε μουσική Δήμου Μούτση και στίχους Μάνου Ελευθερίου. Ενας δίσκος που σηματοδότησε τόσο την καριέρα του Μητροπάνου όσο και το ίδιο το ελληνικό τραγούδι.

Ακολουθούν δισκογραφικές συνεργασίες με πολλούς ακόμη συνθέτες του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού, με κορυφαίες αυτές με τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Μάριο Τόκα. Ο Δημήτρης Μητροπάνος έχει γίνει ο απόλυτος λαϊκός τραγουδιστής, κάνει πολύ μεγάλες επιτυχίες, οι δίσκοι του γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι, τα τραγούδια του τραγουδιούνται από όλους τους Ελληνες.

Ποιο απ' όλα να πρωτοθυμηθεί κανείς; «Καλοκαίρια και χειμώνες», «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε», «Αλλος για Χίο τράβηξε», «Τι το θες το κουταλάκι», «Κλαίει απόψε η γειτονιά», «Χιονάνθρωπος», «Κάνε κάτι να χάσω το τρένο», «Σε μια στίβα καλαμιές», «Πες μου πού πουλάν καρδιές», «Δώσε μου φωτια», «Ρόζα», «Τα Λαδάδικα», «Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη», «Πάντα γελαστοί», «Θάλασσες», «Για να σ' εκδικηθώ», «Πεθαμένες καλησπέρες», «Ακου», «Σ' αγαπώ σαν αμαρτία», «Δυο νύχτες / Αλίμονο»... Ατέλειωτος ο κατάλογος με τα τραγούδια του.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΥΚΑ, ΕΘΝΟΣ, 18/4/2012