Sunday, February 20, 2011

Μίλτος Λογιάδης: «Η κρίση κατάφερε να μας ξεκολλήσει από τον καναπέ»

  • Διευθύνει την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε μια συναυλία με μουσικές από παραστάσεις αριστοφανικών κωμωδιών. Ο μαέστρος μιλάει για το μέλλον του συνόλου που ίδρυσε ο Μάνος Χατζιδάκις και σχολιάζει τη σημερινή εικόνα της ελληνικής κοινωνίας

Ο Μίλτος Λογιάδης ανήκει σε όσους πιστεύουν ότι ο Αριστοφάνης είναι διαρκώς επίκαιρος. Σε εποχές όπως η σημερινή όμως θεωρεί ότι η επικαιρότητά του υπογραμμίζεται έντονα, γίνεται ορατή χωρίς ιδιαίτερες επεξηγήσεις. «Κι εκείνος άλλωστε», λέει για τον αρχαίο κωμωδιογράφο ο μόνιμος αρχιμουσικός της Ορχήστρας των Χρωμάτων, «έζησε σε μια εποχή σημαδεμένη από πολιτικές και κοινωνικές αναταράξεις. Στηλίτευε την παρακμή, το πολιτικό κατεστημένο, ό,τι δηλαδή κυριαρχεί και σήμερα. Οι αναγωγές λοιπόν είναι περισσότερο από προφανείς».

Αναφερόμενος στη συναυλία που ετοιμάζει με μουσικές τριών συνθετών για ισάριθμα ανεβάσματα αριστοφανικών κωμωδιών, του Γιώργου Κουρουπού για τη «Λυσιστράτη» του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος το 1983, του Θόδωρου Αντωνίου για τους «Βατράχους» του Ανοιχτού Θεάτρου το 1990 και του Δημήτρη Παπαδημητρίου για τους «Ορνιθες» του Εθνικού Θεάτρου το 1999, ο Μίλτος Λογιάδης υποστηρίζει ότι βασικός στόχος είναι η ανάδειξη αυτής καθαυτής της δύναμής τους, αν και έχουν γραφεί για την παραστασιακή διαδικασία. Θεωρεί ότι πρόκειται για μια συναυλία ελκυστική, δηλώνει μάλιστα ευτυχής που θα δοθεί στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.

«Αν υπάρχει ένα καλό μέσα σε αυτή την τρομερή κρίση που ζούμε,είναι ότι κατάφερε να μας ξεκολλήσει από τον καναπέ» λέει. «Προσωπικά έχω εκπλαγεί ευχάριστα βλέποντας τον κόσμο να πηγαίνει στο θέατρο, στις κλασικές συναυλίες, στις παραστάσεις χορού.Ομολογώ ότι δεν το περίμενα.Φοβόμουν ότι οι άνθρωποι θα πανικοβληθούν και θα κλειστούν ακόμη περισσότερο στα σπίτια. Ευτυχώς όμως δεν έγινε έτσι. Φαίνεται ότι εκδηλώνεται μια άρνηση απέναντι στην πλύση εγκεφάλου της τηλεόρασης και του απόλυτου ελέγχου της πληροφορίας.Θα μου πεις στην εποχή του Διαδικτύου και της ελεύθερης πρόσβασης, όπου ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει και να κάνει γνωστή τη γνώμη του, εσύ μιλάς για απόλυτο έλεγχο;”. Ε, ναι, από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με μονομαχία Δαβίδ και Γολιάθ. Οταν η επίσημη πληροφόρηση έχει στη διάθεσή της τόσα μέσα, ποιος θα δώσει σημασία σε μιαν άλλη, διαφορετική φωνή που προσπαθεί να ακουστεί με την ντουντούκα;».

Με δεδομένες τις περικοπές παντού, πώς εξηγεί ο ίδιος την καλή πορεία των θεαμάτων; «Την εντάσσω στη γενικότερη προσπάθεια ανάκτησης των χαμένων αξιών, που βρίσκεται μεν στα σπάργανα αλλά αναμφίβολα έχει αρχίσει» απαντά ο αρχιμουσικός. «Ο άλλος προτιμά να πάει σε μια συναυλία από το να πάρει ένα τρίτο, ένα τέταρτο παντελόνι. Αυτό, πιστεύω, θα μας σώσει. Είναι πολλά τα ουσιαστικά πράγματα από τα οποία έχουμε απομακρυνθεί και τώρα σιγά-σιγά μπαίνουμε στη διαδικασία να τα αναζητήσουμε και πάλι: η καλή κοινωνική επαφή, η σχέση με τον γείτονα, με τον φίλο, με τον σύντροφό μας ακόμη. Εχουν χαθεί ποιότητες δοσμένες από την ίδια τη φύση. Και είναι γνωστό ότι η φύση πάντα εκδικείται. Αυτό εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους: με ψυχολογικά προβλήματα, με αρρώστιες... Ε, λοιπόν, όλο αυτό είναι περισσότερο ορατό στην Τέχνη, καθώς αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας, της ίδιας της ζωής. Γι΄ αυτό πιστεύω ότι η κρίση είναι ευρύτερη, όχι μόνο οικονομική.Ολα αυτά όμως είναι μεγάλες συζητήσεις, δεν τελειώνουν μέσα σε λίγα λεπτά». Επιστρέφοντας στην Ορχήστρα των Χρωμάτων, το τελευταίο «παιδί» του Μάνου Χατζιδάκι, ο Μίλτος Λογιάδης λέει πως το γεγονός ότι εδώ και αρκετούς, πλέον, μήνεςμετά την παραίτηση του Γιώργου Κουρουπού το περασμένο καλοκαίρι- παραμένει χωρίς καλλιτεχνικό διευθυντή δημιουργεί σαφώς προβλήματα. «Υπάρχει γενικότερη ανασφάλεια, αγωνία για το αύριο,ενώ ακούγονται διάφορα σενάρια» σχολιάζει. «Από την άλλη,οφείλει κανείς να επισημάνει τη συνεργασία-χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση που μας επιτρέπει, για μία τριετία, να παίζουμε σε μια πολύ ωραία αίθουσα και, όσο να ΄ναι, αυτό είναι μεγάλη ανάσα για μας».

Ο Μίλτος Λογιάδης επεκτείνει την κουβέντα γενικότερα στα ορχηστρικά σύνολα της χώρας μας. «Κάπου διάβασα ότι οι ορχήστρες στην Ελλάδα είναι πολλές. Αυτό όχι μόνο είναι αναληθές αλλά το θεωρώ και εκ του πονηρού. Εξαρτάται βεβαίως από το μέτρο σύγκρισης που έχεις. Αν μετριέσαι με τον Τρίτο Κόσμο, τότε ίσως είναι πολλές. Αν όμως συγκρίνεσαι με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, τότε είναι πολύ λίγες». Παρ΄ όλα αυτά, τι πιστεύει για το επίπεδό τους και την ευρύτερη απήχησή τους στην κοινωνία; «Σε αρκετές περιπτώσεις γίνονται καλύτερα πράγματα απ΄ ό,τι στο εξωτερικό» λέει. Την επόμενη στιγμή εξηγεί: «Και πάλι όμως συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν. Εκεί υπάρχουν περισσότερα χρήματα, δυνατότητες να επικοινωνήσεις αυτό που κάνεις... Εδώ σου λένε ότι αυτή η μουσική δεν είναι στην κουλτούρα μας.  Τι θα πει αυτό; Η συμφωνική μουσική είναι κορυφαία κατάκτηση του ανθρώπινου πνεύματος, επίτευγμα οικουμενικό, όπως άλλωστε και η “δική μας” Ακρόπολη. Δυστυχώς, ποτέ κανείς πολιτικός δεν μας ρώτησε για την ίδια την ουσία αυτού που κάνουμε. Ολοι θεωρούν ότι η ευθύνη τους εξαντλείται από τη στιγμή που μας δίνουν ορισμένα χρήματα».
  • Η συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων με τίτλο «Αριστοφάνης Χ 3» υπό τον Μίλτο Λογιάδη θα δοθεί στις 27 Φεβρουαρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση (λεωφ.Συγγρού 107-109), στις 20.30.

No comments: