24 Δεκεμβρίου... παρελθόντων ετών!

1893 – Ο Ιταλο-αμερικανός συνθέτης και στιχουργός Harry Warren (πέθανε 22 Σεπτεμβρίου 1981) γεννήθηκε στο Brooklyn, της Νέας Υόρκης, έγραψε τραγούδια με τους Ira Gershwin, Mack Gordon, Johnny Mercer, Billy Rose, και Al Dubin. "Chattanooga Choo Choo". Μεταξύ των επιτυχιών του είναι τα There Will Never Be Another You, I Only Have Eyes for You, 42nd Street, Chattanooga Choo-Choo, Serenade in Blue, Jeepers Creepers και You're Getting to Be a Habit with Me. Κέρδισε το Oscar για το καλύτερο τραγούδι με τρείς διαφορετικούς στιχουργούς: Lullaby of Broadway με τον Al Dubin το 1935, You'll Never Know με τον Mack Gordon το 1943, και On the Atchison, Topeka and the Santa Fe με τον Johnny Mercer το 1946.

[Η τελευταία φωτογραφία του Franz Waxman, από τον Boris Goldenberg το 1965, για την πρεμιέρα του The Song of Terezín στο Cincinnati May Festival.]

1906 – Ο Γερμανο-αμερικανός, εβραϊκής καταγωγής, συνθέτης Franz Waxman (πέθανε στις 24 Φεβρουαρίου 1967) ήταν γνωστός για το έργο του Carmen Fantasie για βιολί και ορχήστρα, που βασίστηκε σε μουσικά θέματα από την όπερα Carmen του Bizet, και για τα μουσικά θέματά του για κινηματογραφικές ταινίες. Ενορχήστρωσε τη μουσική του Frederick Hollander για την ταινία Blue Angel (1930) και έγραψε μουσική για διάφορες γερμανικές ταινίες στις αρχές του 1930. Μόλις πήραν την εξουσία οι Ναζί το 1933, πήγε στη Γαλλία, που συνέθεσε τη μουσική για τη γαλλική εκδοχή της Liliom του Fritz Lang, και το 1935 έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1947, ίδρυσε το διεθνές φεστιβάλ μουσικής του Λος Άντζελες [Los Angeles International Music Festival], που το διηύθυνε για είκοσι χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των είκοσι χρόνων παρουσίασε έργα συνθετών όπως οι Igor Stravinsky, William Walton, Ralph Vaughan Williams, Dmitri Shostakovich και Arnold Schönberg.

1924 – Ο Αφροαμερικανός pop/R&B τραγουδιστής Lee Dorsey (πέθανε την 1 Δεκεμβρίου 1986, στη Νέα Ορλεάνη όπου και γεννήθηκε) και είχε «πέραση» κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60. Ένα μεγάλο μέρος της καλύτερης δουλειάς του παρήχθη από τον Allen Toussaint με την οργανική υποστήριξη από τους The Meters. Από το 1965 ως το 1969 ο Dorsey είχε επτά τραγούδια του στα Hot 100, μεταξύ των οποίων το επιτυχέστερο ήταν το Working In The Coal Mine το 1966.

Lee Dorsey - Working In The Coal Mine

1898 – Ο Warren "Baby" Dodds (πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου 1959) ήταν ένας τζαζ drummer γεννημένος στη Νέα Ορλεάνη (Λουιζιάνα), ήταν ο νεότερος αδελφός του κλαρινετίστα Johnny Dodds. Θεωρείται ως ένας από τους πολύ καλύτερους τυμπανιστές τζαζ. Ο Dodds ήταν μεταξύ των πρώτων τυμπανιστών που αυτοσχεδίασαν και έβγαλαν δίσκο. Κέρδισε τη φήμη σαν νεαρός ντράμερ στη Νέα Ορλεάνη, κατόπιν εργάστηκε στις ατμοπλοϊκές γραμμές των ποταμόπλοιων του Μισισιπή με το νέο τότε Louis Armstrong. Πήγε στην Καλιφόρνια το 1921 και συνεργάστηκε εκεί με τον Joe "King" Oliver, τον ακολούθησε στο Σικάγο, το οποίο θα ήταν η βάση διαδικασιών του. Έβγαλε δίσκους με τους Louis Armstrong, Jelly Roll Morton, Art Hodes, και τον αδελφό του Johnny Dodds. Προς το τέλος της δεκαετίας του ’40 εργάστηκε στο Jimmy Ryan's στη Νέα Υόρκη.

1885 – Ο Αυστριακός συνθέτης Alban Maria Johannes Berg (γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1885 και πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 1935), ήταν μέλος του Δεύτερου Βιενέζικου Σχολείου με τον Arnold Schoenberg και Anton Webern, και τα έργα του συνδύασαν το ρομαντισμό του Mahler [Mahlerian romanticism] με μια προσωπική προσαρμογή της δωδεκάτονης τεχνικής του Schoenberg. ΕΠΙΣΗΣ: List of compositions by Alban Berg.

Ο Siegfried Alkan με την μητέρα του Johanna σε μια φωτογραφία του 1899.

1941 – Ο Γερμανός συνθέτης Siegfried Alkan (30 Μαΐου 1858 – 24 Δεκεμβρίου 1941) ήταν από οικογένεια εμπόρων και μουσικών. Από την πλευρά της μητέρας του ήταν μακρινός ξάδελφος των συνθετών Felix Mendelssohn Bartholdy, Fanny Hensel και Giacomo Meyerbeer. Είναι άγνωστο εάν είχε σχέση με τον Γάλλο συνθέτη και πιανίστα Charles-Valentin Alkan. Το 1938 ο ογδοντάρης Siegfried Alkan έπεσε θύμα του «Kristallnacht». Τα όργανά του καταστράφηκαν και ο ίδιος κτυπήθηκε άγρια από τις ναζιστικές ορδές. Στα τελευταία έτη του έπρεπε να φορέσει το «κίτρινο αστέρι». Πολλά έργα του Siegfried Alkan φαίνεται να έχουν χαθεί. Ακόμα είναι γνωστές οι συνθέσεις "Gruß an die Saar" (Opus 32), "O wüsstest du's" (Opus 39), "Neues Saarlied" (Opus 91) and "Ur-Großmütterchen" (Opus 80), το οποίο ήταν πολύ δημοφιλές στα πρώτα χρόνια μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Silent Night

Aly & AJ Silent Night

Silent Night
(Gruber/Mohr)

Silent night, Holy night
All is calm, all is bright
Round yon Virgin Mother and Child
Holy Infant so tender and mild
Sleep in Heavenly peace
Sleep in Heavenly peace

Silent night, Holy night
Shepherds quake at the sight
Glories stream from Heaven afar
Heavenly hosts sing Hallelujah
Christ, the Savior is born
Christ, the Savior is born

Silent night, Holy night
Son of God, love’s pure light
Radiant beams from thy Holy face
With the dawn of redeeming grace
Jesus, Lord, at thy birth
Jesus, Lord, at thy birth

Η «Σιωπηλή Νύχτα» [Silent Night ή Stille Nacht] είναι δημοφιλή κάλαντα Χριστουγέννων. Οι πρωτότυποι στίχοι του τραγουδιού Stille Nacht γράφτηκαν στα γερμανικά από τον πάστορα Josef Mohr (στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου) και η μελωδία συντέθηκε από τον αυστριακό συνθέτη Franz Xaver Gruber. Η έκδοση της μελωδίας που τραγουδιέται γενικά σήμερα διαφέρει ελαφρώς από το πρωτότυπο του Gruber.

Britney Spears - Silent Night (Live At Rockerfeller Centre)

Μερικοί ιστορικοί θεωρούν ότι ο Mohr θέλησε απλώς νέα κάλαντα Χριστουγέννων που θα μπορούσε να παίξει στην κιθάρα του. Η Silent Night Society λέει ότι υπάρχουν «πολλές ρομαντικές ιστορίες και μύθοι» που προσθέτουν τις δικές τους ανεκδοτολογικές λεπτομέρειες στα γνωστά γεγονότα.

olivia newton john silent night

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου κατεδαφίστηκε στις αρχές των δεκαετιών του 20ού αιώνα λόγω των ζημιών που υπέστη από τις πλημμύρες και εξαιτίας του γεγονότος ότι το κέντρο της πόλης δημιουργήθηκε σε μια ασφαλέστερη θέση, με μια νέα εκκλησία που χτίστηκε εκεί κοντά στη νέα γέφυρα.

Ένα μικροσκοπικό παρεκκλήσι, αποκαλούμενο "Stille-Nacht-Gedächtniskapelle" (Silent Night Memorial Chapel), χτίστηκε στο χώρο της κατεδαφισμένης εκκλησίας και ένα κοντινό σπίτι μετατράπηκε σε ένα μουσείο, προσελκύοντας τουρίστες από όλο τον κόσμο, κυρίως το μήνα Δεκέμβριο.

Το αρχικό χειρόγραφο έχει χαθεί, εντούτοις ένα χειρόγραφο ανακαλύφθηκε το 1995 στα αρχεία του Mohr και χρονολογήθηκε από τους ερευνητές περίπου στο 1820. Δείχνει ότι ο Mohr έγραψε τους στίχους το 1816 όταν διορίστηκε σε μια εκκλησία προσκυνητών στο Mariapfarr της Αυστρίας, και δείχνει ότι η μουσική συντέθηκε από τον Gruber το 1818. Αυτό είναι το πιό πρόωρο χειρόγραφο που υπάρχει και μοναδικό Mohr στη γραφή. Η σύνθεση του Gruber επηρεάστηκε από τη μουσική παράδοση του τόπου του. Η μελωδία της Σιωπηλής Νύχτας οπωσδήποτε έχει ομοιότητα με πτυχές της αυστριακής λαϊκής μουσικής παράδοσης.

Μια άλλη δημοφιλής ιστορία υποστηρίζει ότι τα κάλαντα, ήταν ξεχασμένα έως ότου βρήκε ένας επισκευαστής οργάνων το χειρόγραφο το 1825 και το αναβίωσε. Εντούτοις, ο Gruber δημοσίευσε διάφορες παρτιτούρες σε όλη τη διάρκεια ζωής του και έχουμε τώρα την εκδοχή του Mohr (περίπου 1820) που φυλάσσεται στο Carolino Augusteum Museumστο Σάλτζμπουργκ.

Θεωρείται ότι τα κάλαντα έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 300 γλώσσες και διαλέκτους σε όλο τον κόσμο, και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα όλων των εποχών. Τραγουδιούνται μερικές φορές χωρίς μουσικό συμπλήρωμα.

Το τραγούδι τραγουδήθηκε ταυτόχρονα στα αγγλικά και γερμανικά από τα στρατεύματα κατά τη διάρκεια της ανακωχής Χριστουγέννων [Christmas truce] του 1914, δεδομένου ότι ήταν ένα από τα λίγα κάλαντα που οι ήξεραν στρατιώτες και στις δύο πλευρές της πρώτης γραμμής.

Bon Jovi Silent Night

(J. Bon Jovi)

After the smoke clears
When it's down to you and I
When the sun appears
And there's nothing left but goodbyes
We'll just turn and walk away
How could we let it end like this
Just turn and walk away
Should we seal it with a kiss
It's too late
Now you're out and on the run
It's too late
Held up in love without a gun
Silent night
We hold up our candle light
Silent night
The night our love died
No words to say
And we're both too tired to fight
Just hold me close and don't let go...
It was all so simple when
You were to be queen and I'd be your king.
I guess those dreams got lost
Cause baby you're still you and I'm still me.
Now letting go
It's always the hardest part to fight
When we both know
We're just two more victims of the night
It's too late
Too late to wonder why
Much too late
To save a love that's died.
Silent night
We hold up our candle light
Silent night
The night our love died
No words to say
Now we're both too tired to fight
Just hold me close and don't let go
Just hold me close and don't let me go
After the smoke cleared
It was down to you and I
When the sun appeared
There was nothing left but goodbyes...
Silent night

22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΩΝ ΕΤΩΝ...

1858 – Ένας από τους μέγιστους εκπροσώπους του μελοδραματικού ρεαλισμού, ο Ιταλός συνθέτης Giacomo Puccini, γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1858 στη Lucca της Τοσκάνης και πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1924 στις Βρυξέλλες. Γνωστότατες οι όπερες Tosca, και Madama Butterfly. [Δες κι ΕΔΩ]

1808 – Σ’ ένα γιγάντιο κοντσέρτο στο Theater an der Wien στη Βιέννη, ο Ludwig van Beethoven παρουσιάζει την 7η Symphony και την 6η Symphony, καθώς και τα Fourth Piano Concerto και Choral Fantasy.

Πορτρέτο του Carl Friedrich Abel φιλοτεχνημένο από τον Thomas Gainsborough, 1777

1723 - Ο Γερμανός κλασικός συνθέτης Karl Friedrich Abel, ο οποίος πέθανε στις 20 Ιουνίου 1787). Ήταν ένας εξαιρετικός οργανοπαίκτης της viola da gamba, και συνέθεσε σημαντική μουσική για εκείνο το όργανο. Ένα από τα πλέον γνωστά έργα του Abel έγινε διάσημο χάρη σε μια παρεξήγηση: στο 19ο αιώνα, μια χειρόγραφη συμφωνία βρέθηκε στα χέρια του Wolfgang Amadeus Mozart, καταχωρήθηκε στον κατάλογο έργων του ως Symphony no. 3 in E flat, K. 18, και δημοσιεύθηκε με αυτήν τη μορφή στην πρώτη πλήρη έκδοση των έργων του Μότσαρτ [first complete edition of Mozart's works] από τους Breitkopf & Härtel. Αργότερα, ανακαλύφθηκε ότι αυτή η συμφωνία ήταν στην πραγματικότητα έργο του Abel, που αντιγράφηκε από το νεαρό Μότσαρτ –προφανώς για λόγους μελέτης– ενώ είχε επισκεφθεί το Λονδίνο το 1764.

Franz Wilhelm Abt

1819 – Ο Γερμανός συνθέτης Franz Wilhelm Abt (πέθανε στις 31 Μαρτίου 1885). Γεννήθηκε στο Eilenburg στη Σαξονία, και πολύ νωρίς έδειξε το μουσικό ταλέντο του. Γράφτηκε στο Thomas School στη Λειψία, και δημοσίευσε τις πρώτες εργασίες του σε εκείνη την πόλη. Έγινε μουσικός διευθυντής στο Court Theater στο Brunswick από 1852 έως 1882. Αποσύρθηκε στο Wiesbaden, και πέθανε εκεί. Σύνθεσε πάνω από 500 έργα κατά τη διάρκεια της ζωής του, τα τραγούδια του είναι δημοφιλέστερα με πιό γνωστό το «When the Swallows Homeward Fly».

María Teresa Carreño García de Sena

1853 – H María Teresa Carreño García de Sena (πέθανε στις 12 Ιουνίου 1917) ήταν από τη Βενεζουέλα: πιανίστα, τραγουδίστρια, συνθέτρια, και μαέστρος. Γεννημένη σε μια μουσική οικογένεια, διδάχθηκε καταρχάς από τον πατέρα της και το ταλέντο της αναγνωρίστηκε σε νεαρή ηλικία, όταν το 1862 η οικογένειά της μετανάστευσε στην πόλη της Νέας Υόρκης, και έκανε το ντεμπούτο της στο Irving Hall την ίδια χρονιά. Το 1863 έκανε εμφάνιση στον Λευκό Οίκο για το Abraham Lincoln. Το 1866 έκανε περιοδεία στην Ευρώπη, κάνοντας το ντεμπούτο της ως τραγουδίστρια της όπερας το 1876. Το 1889 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο. Πραγματοποίησε δύο παγκόσμιες περιοδείες τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα, αλλά η υγεία της επιδεινώθηκε και πέθανε το 1917, στη Νέα Υόρκη.

1874 – Ο Αυστριακός συνθέτης Franz Schmidt (πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 1939) ήταν και βιολοντσελίστας και πιανίστας. Schmidt Γεννήθηκε στο Pressburg, στην τότε αυστρο-ουγγρική αυτοκρατορία (αυτό είναι τώρα η Bratislava, στη Σλοβακία). Μελέτησε πιάνο για σύντομο διάστημα με τον Theodor Leschetizky. Μετακόμισε στη Βιέννη με την οικογένειά του το 1888, και σπούδασε στο εκεί Ωδείο (σύνθεση με Robert Fuchs, βιολοντσέλο με τον Ferdinand Hellmesberger και θεωρία με τον Anton Bruckner).

Edgard Victor Achille Charles Varèse

1883 – Ο Edgard Victor Achille Charles Varèse (πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1965) ήταν καινοτόμος γαλλο-γεννημένος συνθέτης που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής καριέρας του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μουσική του Varèse χαρακτηρίζεται από μια έμφαση στη χροιά και το ρυθμό. Ήταν ο εφευρέτης του όρου «οργανωμένος ήχος». Η χρήση από την πλευρά του νέων οργάνων και ηλεκτρονικών ήχων, τον έκαναν γνωστό ως «πατέρα της ηλεκτρονικής μουσικής», ενώ ο Henry Miller τον χαρακτήρισε ως «στρατοσφαιρικό κολοσσό του ήχου» [The stratospheric Colossus of Sound].

Maurice Ernest Gibb

1949 – Ο Maurice Ernest Gibb (πέθανε στις 12 Ιανουαρίου 2003), ήταν μουσικός και τραγουδιστής-τραγουδοποιός. Γεννήθηκε στο Douglas, Isle of Man Άγγλους γονείς. Ο Maurice (προφερόταν Morris), ήταν δίδυμος αδελφός με τον Robin Gibb, και ήταν ο νεότερος των διδύμων κατά τριανταπέντε λεπτά. Είναι ο πιό γνωστός του γκρουπ Bee Gees.

Robin Gibb (κέντρο), Maurice Gibb (αριστερά) και Barry Gibb (δεξιά) στο Las Vegas, Nevada, 1997

Bee Gees, Maurice Gibb Last Great Performance April 27, 2001

Ο Ζορμπάς των ιθαγενών σπάει κάθε ρεκόρ

Ο ''χορός του Ζορμπά'' τους έκανε διάσημους ανά τον κόσμο και στο μικρό απομονωμένο νησί Έλκο, βόρεια της Αυστραλίας, από όπου κατάγονται, τους υποδέχθηκαν σαν ήρωες! Μια ομάδα νεαρών Αβοριγίνων, που κατάγονται από το άγνωστο και απομονωμένο νησί Έλκο, προκάλεσαν γέλωτες όταν πριν καιρό παρουσίασαν την δική τους εκδοχή, χορεύοντας τη μουσική σύνθεση του Μίκη Θεοδωράκη "Ζορμπάς". Σήμερα ο χορός αυτός τους έκανε γνωστούς παγκοσμίως.

Υπολογίζεται ότι έως την Τετάρτη περίπου 370.000 άτομα επισκέφτηκαν το YouTube για να απολαύσουν το συγκρότημα ιθαγενών της Αυστραλίας να χορεύουν με ένα διαφορετικό και μοναδικό τρόπο συρτάκι. Η ομάδα των δέκα Αβοριγίνων χορευτών, από το Elcho Island, ντυμένοι με τις παραδοσιακές ενδυμασίες της φυλής τους και βαμμένοι αναλόγως, έλαβαν μέρος στην εκδήλωση "Γλέντι" που οργάνωσε η Ελληνική Κοινότητα του Ντάργουϊν, στη Β. Αυστραλία. Αποφάσισαν δε, εκτός από τους παραδοσιακούς τους χορούς να παρουσιάσουν και το Ζορμπά του Μίκη Θεοδωράκη με αποτέλεσμα να κλέψουν την ...παράσταση! Η ιδέα ήταν του πρωτοχορευτή τους, Λάιονελ Ντζιτζιμπιμπιλγουϊ, 21 ετών που ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει στην επιτυχία.

Την Τρίτη επέστρεψε στο νησί του και ξαφνιάστηκε όταν είδε πολυάριθμους θαυμαστές (οι περισσότεροι λευκοί) να τον αναμένουν στο αεροδρόμιο για να τον αποθεώσουν. Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο με αποτέλεσμα να γίνει και πρωτοσέλιδο στη μεγάλη και έγκυρη αυστραλιανή εφημερίδα "The Age". Όπως αναφέρει η εφημερίδα μερικοί από τους χορευτές δεν είχαν φύγει ποτέ από το νησί τους και δεν είχαν πάει ποτέ σε μεγάλη πόλη όπως το Ντάργουϊν. Τώρα ενδέχεται να περιοδεύσουν τον κόσμο!

Στο νησί Έλκο ζουν περίπου δυο χιλιάδες ιθαγενείς. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι πρωτόγονες. Τρέφονται με κυνήγι και με ψάρεμα. Δουλειές δεν υπάρχουν... Η ζωή των χορευτών ενδέχεται να αλλάξει τώρα, λόγω της επιτυχίας που έχει παγκοσμίως ο "Ζορμπάς" τους! Τόσο πολύ άρεσε ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο παρουσίασαν τον ελληνικό χορό, που οι οργανωτές του Ελληνικού Φεστιβάλ, όπως δήλωσε η Λίλιαν Γομάτος, αποφάσισαν να τους καλέσουν και του χρόνου.

Ένα μικρό βίντεο κλιπ από την εμφάνισή τους στάλθηκε στο YouTube και το συγκρότημα έγινε αυτομάτως διάσημο παγκοσμίως. Σήμερα το συγκρότημα δέχεται προσκλήσεις να εμφανιστεί σε όλο τον κόσμο. Και φυσικά και από την Ελλάδα. "Θα πάμε στην Ελλάδα. Θα είναι κάτι το μαγευτικό γι' αυτά τα παιδιά" λέει ο Φρανκ Ντζιτζιμπιμπιλγούϊ. [Πηγή: ΑΠΕ]

Και το αυθεντικό με τον Άντονι Κουίν και τον Άλαν Μπέιτς

Antonio Stradivari (1644; - 18 Δεκεμβρίου 1737)

Latin Stradivarius Italian violin maker who brought the craft of violin-making to its highest pitch of perfection.

Stradivari, detail of an engraving by Fred Hillemacher, c. 1886, after a portrait, 1681

Stradivari was still a pupil of Nicolò Amati in 1666 when he began to place his own label on violins of his making. These at first followed the smaller of Amati's models, solidly constructed, with a thick yellow varnish. In 1684 Stradivari began to produce larger models, using a deeper-coloured varnish and experimenting with minute details in the form of the instrument. His “long” models, dating from 1690, represent a complete innovation in the proportions of the instrument; from 1700, after returning for a few years to an earlier style, he again broadened and otherwise improved his model. He also made some fine cellos and violas. The Stradivari method of violin making created a standard for subsequent times; he devised the modern form of the violin bridge and set the proportions of the modern violin, with its shallower body that yields a more powerful and penetrating tone than earlier violins. It was long thought that the secret of Stradivari's acoustically perfect violins lay in their varnish, the formula of which, though much debated, has never been discovered. However, modern research has isolated certain factors that influence the beauty of a violin's tone. Among these are the thickness (and, hence, the vibrational properties) of its wooden top and back plates, the condition of the microscopic pores within the wood of the violin, and lastly the formula of the varnish. Stradivari's success probably came from expertly optimizing all these and other factors within his designs.

Stradivari's sons Francesco (1671–1743) and Omobono (1679–1742) were also violin makers. They are believed to have assisted their father, probably with Carlo Bergonzi, who appears to have succeeded to the possession of Antonio's stock-in-trade.

Encyclopædia Britannica Article

ΦΡΑΝΚ ΣΙΝΑΤΡΑ

Strangers in the night exchanging glances
Wondring in the night
What were the chances wed be sharing love
Before the night was through.

Something in your eyes was so inviting,
Something in you smile was so exciting,
Something in my heart,
Told me I must have you.

Strangers in the night, two lonely people
We were strangers in the night
Up to the moment
When we said our first hello.
Little did we know
Love was just a glance away,
A warm embracing dance away and -

Ever since that night weve been together.
Lovers at first sight, in love forever.
It turned out so right,
For strangers in the night.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός Francis Albert Sinatra (12 Δεκεμβρίου 1915 – 14 Μαΐου 1998) αγαπήθηκε από το κοινό για τα έξοχα τραγούδια του, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι υπήρξε κι ένας από τους μύθους του αμερικανικού κινηματογράφου. Υπήρξε φίλος με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, ήταν μπλεγμένος με τη Μαφία, αλλά πάνω απ' όλα ήταν έναςε σπουδαίος τραγουδιστής.

Strangers on my flight,
turbans they're packin'.
Wonderin' if they might,
plan a hijacking.
They could pull a stunt,
before this flight is through.

Something's on their minds.
I saw them mutter.
What that in their hands?
Looks like box cutters,
I'm gonna kick some ass,
if they make a move.

Strangers on my flight.
Two smelly people,
and they're not talking right;
and in a moment,
I will grab a baseball bat;
and that will be that.
Swing like Joe DiMaggio,
and rip them both a new a-hole.

And if they pick a fight,
and try to screw us,
I'll punch out their lights,
just like Joe Louis.
It would feel so right,
for strangers on my flight.

Ratta Tat Tat Tat,
Budda Bing Bang Boom,
Zooma Zooma Zoom.

Send those bastards to the moon....

Ο Φρανκ Σινάτρα αγαπήθηκε για τα τραγούδια του

Ο Franck Sinatra με τη δεύτερη γυναίκα του, την ηθοποιό Ava Gardner, με την οποία παντρεύτηκαν στις 7 Νοεμβρίου 1951 και έζησαν μαζί μέχρι τον Ιούλιο του 1957. Στις 17 Ιουλίου 1966 νυμφεύθηκε την ηθοποιό Mia Farrow κι ο γάμος τους διάρκεσε μέχρι το 1968 . Στις 11 Ιουλίου 1976 νυμφεύθηκε την Barbara Marx, με την οποία έζησε μέχρι το θάνατό του.

Και οι κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες συμμετείχε ήσαν επιτυχημένες...

ΚΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ: John Rockwell, Sinatra: An American Classic (1984), is a lavishly illustrated coffee-table book that provides a good basic Sinatra biography. Sinatra's movie career is chronicled in Gene Ringgold, The Films of Frank Sinatra (1989). Will Friedwald, Sinatra! The Song Is You: A Singer's Art (1995), is a well-researched volume that details Sinatra's recording career. Comprehensive biographies that provide balanced and unsentimental analyses of Sinatra's life and artistry include J. Randy Taraborrelli, Sinatra: Behind the Legend (1997); Donald Clarke, All or Nothing at All: A Life of Frank Sinatra (1997); and John Lahr, Sinatra: The Artist and the Man (1997). Bill Zehme, The Way You Wear Your Hat: Frank Sinatra and the Lost Art of Livin' (1997), explores the legend, lifestyle, and lingo of the Rat Pack. Leonard Mustazza (ed.), Frank Sinatra and Popular Culture: Essays on an American Icon (1998), is a collection of essays by noted Sinatra scholars. Charles L. Granata, Sessions with Sinatra: Frank Sinatra and the Art of Recording (1999), examines the means and methods Sinatra employed to create his classic recordings.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΒΟΛΟΥ

Δημήτρης Μαραγκόπουλος

Υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του (επιτυχημένου) Δημήτρη Μαραγκόπουλου ξεκινάει το 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών Βόλου, και έξι σημαντικά ξένα σχήματα αλλά και ελληνικές ομάδες εξερευνούν τον σύγχρονο όρο του «μουσικού θεάτρου». Οχι επιθεώρηση, όχι μιούζικαλ, όχι καμπαρέ αλλά παραστάσεις που συνδυάζουν τουλάχιστον δύο ή τρεις τέχνες. Χορός, μουσική, θέατρο, εικαστικά, νέες τεχνολογίες.

Η αυλαία θα ανοίξει αυτό το Σάββατο (15/12) στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου με το μπαλέτο «Ζορμπάς» του Μίκη Θεοδωράκη (σε χορογραφία του Λόρκα Μασίν) που θα ερμηνεύσει για δύο βραδιές το Μπαλέτο της Εθνικής Οπερας της Σόφιας. Στις 21 και 22 του μήνα η αυστριακή ομάδα «Liquid Loft» του Chris Harring παρουσιάζει την παράσταση «Kind of Heroes» όπου οι τρεις αντι-ήρωες περφόρμερ, με χιούμορ και συστολή, αντιστρέφουν τα στερεότυπα των ηρώων της μαζικής κουλτούρας. Στο φεγγάρι(!) θα μας ταξιδέψει, στις 25 και 26 του μήνα ο Αμερικανός περφόρμερ Wolf Bowart σε μια παράσταση με τίτλο «Lalaluna» που συνδυάζει τις τέχνες του τσίρκου, την παντομίμα και τα ακροβατικά.

Στις 28 και 29 Δεκεμβρίου ο Γάλλος Ντομινίκ Μπουαβέν θα μας χαρίσει ένα συναρπαστικό sight specific, το «Transports Exceptionels», πρωτότυπο ντουέτο για έναν χορευτή και έναν εκσκαφέα που απολαύσαμε στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Η ομάδα του Μπουαβέν θα παρουσιάσει παράλληλα (στις 29/12 μόνο για μια βραδιά) την παράσταση «Bonte Divine», μια ιστορία αγάπης που ξεκινάει τον Μεσαίωνα και φτάνει στις μέρες μας. Στις 3 και 4 Ιανουαρίου αναμένουμε με ενθουσιασμό την ομάδα «Piesn Kozla» από την Πολωνία σε ένα έργο εμπνευσμένο από τα Αναστενάρια.

Η αυλαία του Διεθνούς Φεστιβάλ Βόλου θα κλείσει με την ομάδα του Νίκου Παρθένη και του Ζαφείρη Κουκουσέλη σε μια μουσική παράσταση με τίτλο «Μυστικά της Θάλασσας». Πληροφορίες για εισιτήρια: τηλ. 24210 32818.

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΤΟΚΧΑΟΥΖΕΝ

Starb im Alter von 79 Jahren: Komponist Karlheinz Stockhausen

Ο γερμανός συνθέτης Καρλχάιντς Στοκχάουζεν [Karlheinz Stockhausen], ένας από τους συνθέτες που άσκησαν τη μεγαλύτερη επιρροή στον 20ό αιώνα, διάσημος για την πρωτοποριακή εργασία του στην ηλεκτρονική μουσική, πέθανε σε ηλικία 79 ετών. Σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ, το Ίδρυμα Στοκχάουζεν και η πρώην σύζυγος του Στοκχάουζεν, Μαίρη Μπαουερμάιστερ, δήλωσαν πως ο μουσικός πέθανε την Τετάρτη έπειτα από σύντομη ασθένεια στο σπίτι του, κοντά στην Κολονία της δυτικής Γερμανίας.

Πιο γνωστός για τους πειραματισμούς του με την ηλεκτρονική μουσική στη δεκαετία του '60 και του '70, ο Στοκχάουζεν, που συνέθεσε πάνω από 300 ατομικά έργα, άσκησε επίσης σημαντική επιρροή στην πρωτοποριακή και κλασική μουσική. Οι Μπιτλς απέτισαν φόρο τιμής στον Στοκχάουζεν βάζοντας τη φωτογραφία του μαζί με άλλες εμβληματικές μορφές στο εξώφυλλο του "Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band". Ο Μάιλς Ντέβις και πιο πρόσφατα η Μπγιόρκ τον ανέφεραν στις μουσικές επιρροές τους. "Οποιοσδήποτε ήχος μπορεί να γίνει μουσική αν σχετισθεί με άλλους ήχους.... κάθε ήχος είναι πολύτιμος και μπορεί να γίνει όμορφος αν τον βάλω στη σωστή θέση, τη σωστή στιγμή", είπε κάποτε σε μία συνέντευξη. Είπε επίσης πως αγαπούσε τη σιωπή.

Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, ο Στοκχάουζεν ασχολήθηκε με την "πραγματική μουσική", ηχογραφώντας καθημερινούς ήχους, διαστρέφοντάς τους ηλεκτρονικά και ενώνοντας τον έναν με τον άλλον σε μια σύνθεση. Από τα έργα για σόλο όργανα έως τα μεγάλης κλίμακας γεγονότα που αναμείγνυαν την όπερα, το χορό και τη μιμική, ο Στοκχάουζεν έλεγε πως σκοπός του ήταν να αφυπνίσει "μια εντελώς νέα συνείδηση" στον ακροατή και εκτελεστή. Γεννημένος στις 22 Αυγούστου 1948 στο Μπουργκ Μόντρατ, ένα χωριό κοντά στην Κολονία, ο Στοκχάουζεν είπε πως είχε σημαδευτεί από την εμπειρία του ως τραυματιοφορέας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο πατέρας του ήταν διευθυντής σχολείου και πέθανε υπηρετώντας το γερμανικό στρατό. Στα είκοσι χρόνια του ο Στοκχάουζεν φλέρταρε με την τζαζ παίζοντας πιάνο για να συντηρήσει τον εαυτό του μέσω της Μουσικής Σχολής της Κολονίας απ΄όπου απέκτησε πτυχίο διδασκαλίας το 1951. Είχε ήδη αρχίσει να συνθέτει όταν μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει υπό την καθοδήγηση των συνθετών Ντάριους Μίλχαουντ και Ολιβιέ Μεσιάν. Οι πειραματισμοί του με την ηλεκτρονική μουσική απογειώθηκαν στο νεοϊδρυθέν Ραδιοφωνικό Στούντιο για τη Νέα Μουσική της Δυτικής Γερμανίας όπου άρχισε να εργάζεται το 1953 και έγινε αργότερα καλλιτεχνικός διευθυντής. Βρήκε τους δικούς του τρόπους να ενώνει διάφορους ήχους σε μία σύνθεση, αναπτύσσοντας τις ιδέες μιας προηγούμενης γενιάς ευρωπαίων συνθετών όπως ο Σόενμπεργκ που συνέθετε γύρω από μία ακολουθία ήχων αντί να αναπτύσσει και να επαναλαμβάνει ένα θέμα.

Στα πρώιμα έργα του ο Στοκχάουζεν εξερεύνησε όχι τη μελωδία αλλά την ποιότητα και τη σχέση ενός ήχου με έναν άλλο. Το "Gesang der Juenglinge" (1956) για πέντε ζεύγη ηχείων χαρακτηρίστηκε ως "ηχητικό μπαλέτο", όπου η παρουσία κάθε ηχείου είναι κρίσιμης σημασίας για τις ακουστικές εικόνες που παράγονται. Συνδυασμός μουσικής σόλο και ορχήστρας, ηλεκτρονικών και συγκεκριμένων τεχνικών με τη μιμική, το σημαντικό έργο του "Licht" πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου το 1981 σημαδεύοντας το αυξανόμενο βάρος του Στοκχάουζεν στους συμβατικούς κύκλους της κλασικής μουσικής.

Ο Στοκχάουζεν επικρίθηκε για τις δηλώσεις του σχετικά με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου εναντίον των ΗΠΑ. Φέρεται να δήλωσε πως οι επιθέσεις ήταν "το μεγαλύτερο έργο τέχνης που μπορεί κανείς να φανταστεί". "Το μυαλό να καταφέρνει κάτι με μια πράξη που δεν θα μπορούσαμε ούτε να ονειρευτούμε στη μουσική, οι άνθρωποι να κάνουν πρόβες σαν τρελοί επί δέκα χρόνια, να προετοιμάζονται φανατικά για ένα κοντσέρτο και μετά να πεθαίνουν, φανταστείτε μόνο τι συνέβη εκεί", φέρεται να δήλωσε. Είπε αργότερα ότι εννοούσε πως μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να είχε ενορχηστρώσει τις επιθέσεις. Ο συνθέτης είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε έξι παιδιά. Σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ που επικαλούνται το Ίδρυμα Στοκχάουζεν, θα ταφεί σε ένα κοιμητήριο στην πόλη Κέρτεν, κοντά στην Κολονία. [Πηγή: ΑΠΕ]

Ο ΦΙΝΛΑΝΔΟΣ ΓΙΑΝ ΣΙΜΠΕΛΙΟΥΣ

Ο Φινλανδός συνθέτης κλασικής μουσικής Johan Julius Christian "Jean" / "Janne" Sibelius (8 Δεκεμβρίου 1865 – 20 Σεπτεμβρίου 1957) υπήρξε ένας από τους πιό ξεχωριστούς συνθέτες του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Η μουσική του διαδραμάτισε έναν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό της φινλανδικής εθνικής ταυτότητας. Ο ρομαντικός εθνικισμός [Romantic Nationalism] επρόκειτο να γίνει ένα κρίσιμο στοιχείο στην καλλιτεχνική παραγωγή του Sibelius και την πολιτική του.

Sibelius Violin Concertin Mov.3 by wei wen

Ο πυρήνας των έργων του Sibelius είναι το σύνολο επτά συμφωνιών του. Όπως ο Beethoven, έτσι και ο Sibelius χρησιμοποίησε την καθεμιά από αυτές για να αναπτύξει το προσωπικό συνθετικό ύφος του. Εκτός από τις συμφωνίες, οι πιό γνωστές συνθέσεις του Sibelius περιλαμβάνουν τα έργα Finlandia, Valse Triste, Violin Concerto, Karelia Suite και The Swan of Tuonela. Άλλα έργα περιλαμβάνουν κομμάτια εμπνευσμένα από τις ιστορίες του Kalevala, πάνω από 100 τραγούδια για φωνή και πιάνο, την όπερα Το κορίτσι στον πύργο [Jungfrun i tornet], μουσική δωματίου, μουσική για πιάνο, κ.ά.

John Winston Lennon

Ο John Winston Lennon (9 Οκτωβρίου 1940 – 8 Δεκεμβρίου 1980) δεν θέλει και πολλές συστάσεις: τραγουδοποιός, τραγουδιστής, μουσικός, ειρηνιστής που κέρδισε την παγκόσμια φήμη ως ένας από τους ιδρυτές του συγκροτήματος των Beatles. Στην εκτός Beatles σταδιοδρομία του, ο Lennon έγραψε τραγούδια όπως το Imagine και το Give Peace a Chance.

• 

Ο Lennon αποκάλυψε την επαναστατική φύση και το ασεβές πνεύμα του στην τηλεόραση, σε ταινίες όπως A Hard Day's Night (1964), σε βιβλία όπως In His Own Write, και σε συνεντεύξεις. Διοχέτευσε τη φήμη του και τη δουλειά του ως την υπόθεση της ειρήνης. Είχε δύο γιους, τον Julian, με την πρώτη σύζυγό του την Cynthia, και τον Sean, με τη δεύτερη σύζυγό του, μια πρωτοποριακή καλλιτέχνιδα, την Yoko Ono.

John Lennon, performer

Ο Lennon δολοφονήθηκε από κάποιον Mark David Chapman στη Νέα Υόρκη στις 8 Δεκεμβρίου 1980 καθώς αυτός και η Όνο επέστρεφαν στο σπίτι τους. Το 2002, σε μια ψηφοφορία του BBC για τους 100 σημαντικότερους Βρετανούς [100 Greatest Britons], ψήφισαν ο Lennon κατετάγη στην όγδοη θέση.

Imagine there's no Heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace

You may say that I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world

You may say that I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one

James Douglas Morrison

Ο Αμερικανός James Douglas Morrison (8 Δεκεμβρίου 1943 – 3 Ιουλίου 1971) ήταν ένα πολυσύνθετο ταλέντο, ένας χαρισματικός καλλιτέχνης: τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, και ποιητής. Γνωστός περισσότερο σαν ο πρώτος τραγουδιστής και στιχουργός του διάσημου αμερικανικού συγκροτήματος The Doors. Πέθανε στο Παρίσι στην ηλικία 27 χρόνων. Ο Morrison παραμένει ένας από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες στην ιστορία του ροκ. Ήταν πιθανώς το πρότυπο για άλλα ιδιαίτερα χαρισματικά άτομα της ροκ μουσικής της ίδιας εποχής, μεταξύ των οποίων είναι και οι Roger Daltrey και Robert Plant. Ο Morrison έχει επηρεάσει πολλούς, όπως οι Iggy Pop, Scott Weiland, Ian Astbury, Trent Reznor, Eddie Vedder, Bruce Springsteen, Patti Smith, και Marilyn Manson μεταξύ των άλλων. Το τραγούδι Riders on the storm είναι το τελευταίο του. Λίγες εβδομάδες αργότερα πέθανε...

Riders on the storm
Riders on the storm
Into this house we're born
Into this world we're thrown
Like a dog without a bone
An actor out alone
Riders on the storm

There's a killer on the road
His brain is squirmin' like a toad
Take a long holiday
Let your children play
If ya give this man a ride
Sweet memory will die
Killer on the road, yeah

Girl ya gotta love your man
Girl ya gotta love your man
Take him by the hand
Make him understand
The world on you depends
Our life will never end
Gotta love your man, yeah

Wow!

Riders on the storm
Riders on the storm
Into this house we're born
Into this world we're thrown
Like a dog without a bone
An actor out alone
Riders on the storm

Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm

ΕΠΕΤΕΙΟΙ - 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ…

Maestro Ludwig Minkus, Paris, circa 1870. Photo by B. Braquehais

Ο Ludwig Minkus γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1826 στο Velké Meziříčí (γερμανικά: Grossmeseritsch), της τότε αυστριακής αυτοκρατορίας, (σήμερα βρίσκεται στην Τσεχία) και πέθανε στις 7 Δεκεμβρίου 1917 στη Βιέννη. Ήταν ένας συνθέτης της μουσικής μπαλέτου και βιρτουόζος του βιολιού. Υπήρξαν φημισμένα τα μπαλέτα που συνέθεσε, ενώ υπηρετούσε ως πρώτος συνθέτης μπαλέτου στα αυτοκρατορικά θέατρα της Αγίας Πετρούπολης, μια θέση που κατέλαβε από 1871 μέχρι την κατάργησή του το 1886. Συνέχισε τη μουσική τακτικά για τα αυτοκρατορικά θέατρα μέχρι 1891, όταν αποσύρθηκε στη Βιέννη. Ο Minkus έγραψε σχεδόν την όλη μουσική του για τα έργα μεγάλων κυρίων χορογράφων όπως οι Arthur Saint-Léon και Marius Petipa, [La Source, Don Quixote (1869), και La Bayadère (1877)]. Σήμερα, η μουσική μπαλέτου του Minkus είναι από τις δημοφιλέστερες, και είναι ένα πιό αναπόσπαστο τμήμα του παραδοσιακού κλασικού ρεπερτορίου μπαλέτου.

Tom Waits, 2006.

Ο αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συνθέτης, και ηθοποιός Thomas Alan Waits (γενν. 7 Δεκεμβρίου 1949). Τα τραγούδια του είναι πιο γνωστά στο ευρύ κοινό επειδή έχουν ερμηνευτεί από περισσότερο διάσημους καλλιτέχνες – παραδείγματος χάρη το Jersey Girl από τον Bruce Springsteen, το Downtown Train από τον Rod Stewart, και Ol' '55 από τους Eagles.

Ο Ουαλλός συνθέτης κλασικής μουσικής Daniel Jenkyn Jones (7 Δεκεμβρίου 1912 –23 Απριλίου 1993) είχε μακροχρόνιες φιλίες με εξέχοντες Ουαλλούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι Vernon Watkins, Ceri Richards και Grace Williams. Εντούτοις, αναφέρεται ως φίλος από την παιδική ηλικία του Dylan Thomas, και σύνθεσε τη μουσική για τη ραδιο παραγωγή του 1954 Under Milk Wood του Dylan Thomas. Η τέταρτη συμφωνία του είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Dylan Thomas, και έγραψε επίσης μια βιογραφία του ποιητή, με τίτλο My Friend Dylan Thomas. Ο Jones έγραψε συνολικά δώδεκα αριθμημένες συμφωνίες, συν μια πιό πρόσφατη συμφωνία στη μνήμη John Fussell [Symphony in Memory of John Fussell]. Μεταξύ των άλλων έργων του είναι μουσική δωματίου, συμπεριλαμβανομένων οκτώ κουαρτέτων και μιας σονάτας και διάφορες όπερες.

Τον μουσικό Edmundo William Ros (γενν. 7 Δεκεμβρίου 1910) μερικοί τον αποκαλούν «βασιλιά της λατινοαμερικάνικης μουσικής». Είναι γνωστός παγκοσμίως για το μοναδικό μίγμα σύγχρονης και παραδοσιακής λατινοαμερικάνικης μουσικής [Latin American music].

Ο ιταλο- αμερικανός διασκεδαστής, τραγουδιστής, ηθοποιός, τραγουδοποιός, και τρομπετίστας Louis Prima (7 Δεκεμβρίου 1910 – 24 Αυγούστου 1978), αναφέρεται ως ο βασιλιάς των Swingers.

Ο συνθέτης κλασικής μουσικής και μουσικής για τον κινηματογράφο Ernst Toch (7 Δεκεμβρίου 1887 – 1 Οκτωβρίου 1964) γεννήθηκε στη Βιέννη. Επιδίωξε να εισαγάγει νέες ιδέες και προσεγγίσεις στη μουσική. Σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και ιατρική στη Χαϊδελβέργη. Υπήρξε σπουδαίος πιανίστας. Ήταν αυτοδίδακτος συνθέτης. Θεωρήθηκε ένας από τους μεγάλους πρωτοποριακούς συνθέτες στην προ-ναζιστική εποχή, και, όπως πολλοί άλλοι καλλιτέχνες και μουσικοί, ακολούθησαν το δρόμο της εξορίας όταν ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία. Κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη μουσική [Pulitzer Prize for Music] το 1956 για την Τρίτη Συμφωνία του (από τη Pittsburgh Symphony Orchestra στις 2 Δεκεμβρίου 1955). Πέθανε στο Λος Άντζελες.

Ο Rudolf Friml (7 Δεκεμβρίου 1879 – 12 Νοεμβρίου 1972) συνέθεσε οπερέτες, μιούζικαλ, τραγούδια, ενώ ήταν γνωστός και ως πιανίστας. Έγραψε τις διασημότερες οπερέτες του στη δεκαετία του '20. Το 1924, έγραψε τη Rose Marie. Αυτή η οπερέτα, στην οποία συνεργάστηκε με τους στιχουργούς Oscar Hammerstein II και Otto Harbach και τον συνθέτη Herbert Stothart, ήταν μια παγκόσμια επιτυχία και μερικά από τα τραγούδια της αγαπήθηκαν ιδιαίτερα όπως τα «The Mounties» και «Indian Love Call». Μετά την επιτυχία της Rose Marie ήρθαν δύο άλλες οπερέτες, ο The Vagabond King το 1925, με τα λυρικά ποιήματα από τους Brian Hooker και W.H. Post, και οι The Three Musketeers το 1928, με τα λυρικά ποιήματα από τους P.G. Wodehouse και Clifford Grey, που βασίστηκαν στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Dumas.

Ο Ιταλός συνθέτης Pietro Mascagni (7 Δεκεμβρίου 1863 – 2 Αυγούστου 1945), μνημονεύεται για τις όπερές του. Το αριστούργημά του Cavalleria rusticana (1890) προκάλεσε αίσθηση στην ιστορία της όπερας. Λένε ότι δεν μπόρεσε ποτέ να επαναλάβει την πρώτη επιτυχία του.

Ο Bernardo Pasquini (7 Δεκεμβρίου 1637 – 22 Νοεμβρίου 1710), ήταν ιταλός συνθέτης της όπερας και εκκλησιαστικής μουσικής. Ήταν μαθητής των Antonio Cesti και Loreto Vittori. Νεαρός πήγε στη Ρώμη και μπήκε στην υπηρεσία του Πρίγκιπα Borghese. Αργότερα έγινε οργανίστας στη Basilica di Santa Maria Maggiore. Απόλαυσε την προστασία της βασίλισσας Χριστίνα της Σουηδίας, προς τιμήν της οποίας αφιέρωσε την όπερα Dov'è amore è pieta, την οποία έγραψε το 1679. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης παραμονής του Alessandro Scarlatti στη Ρώμη (1703-1708), ο Pasquini και ο Arcangelo CorelliArcadian Academy, της οποίας και οι τρεις ήσαν μέλη. Συνεργάστηκαν με τον Scarlatti σε μουσικές εκδηλώσεις, ειδικά με την ειδικά με την Arcadian Academy, της οποίας και οι τρεις ήσαν μέλη.