Ο Ludwig Minkus γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1826 στο Velké Meziříčí (γερμανικά: Grossmeseritsch), της τότε αυστριακής αυτοκρατορίας, (σήμερα βρίσκεται στην Τσεχία) και πέθανε στις 7 Δεκεμβρίου 1917 στη Βιέννη. Ήταν ένας συνθέτης της μουσικής μπαλέτου και βιρτουόζος του βιολιού. Υπήρξαν φημισμένα τα μπαλέτα που συνέθεσε, ενώ υπηρετούσε ως πρώτος συνθέτης μπαλέτου στα αυτοκρατορικά θέατρα της Αγίας Πετρούπολης, μια θέση που κατέλαβε από 1871 μέχρι την κατάργησή του το 1886. Συνέχισε τη μουσική τακτικά για τα αυτοκρατορικά θέατρα μέχρι 1891, όταν αποσύρθηκε στη Βιέννη. Ο Minkus έγραψε σχεδόν την όλη μουσική του για τα έργα μεγάλων κυρίων χορογράφων όπως οι Arthur Saint-Léon και Marius Petipa, [La Source, Don Quixote (1869), και La Bayadère (1877)]. Σήμερα, η μουσική μπαλέτου του Minkus είναι από τις δημοφιλέστερες, και είναι ένα πιό αναπόσπαστο τμήμα του παραδοσιακού κλασικού ρεπερτορίου μπαλέτου.
Tom Waits, 2006.
Ο αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συνθέτης, και ηθοποιός Thomas Alan Waits (γενν. 7 Δεκεμβρίου 1949). Τα τραγούδια του είναι πιο γνωστά στο ευρύ κοινό επειδή έχουν ερμηνευτεί από περισσότερο διάσημους καλλιτέχνες – παραδείγματος χάρη το Jersey Girl από τον Bruce Springsteen, το Downtown Train από τον Rod Stewart, και Ol' '55 από τους Eagles.
Ο Ουαλλός συνθέτης κλασικής μουσικής Daniel Jenkyn Jones (7 Δεκεμβρίου 1912 –23 Απριλίου 1993) είχε μακροχρόνιες φιλίες με εξέχοντες Ουαλλούς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι Vernon Watkins, Ceri Richards και Grace Williams. Εντούτοις, αναφέρεται ως φίλος από την παιδική ηλικία του Dylan Thomas, και σύνθεσε τη μουσική για τη ραδιο παραγωγή του 1954 Under Milk Wood του Dylan Thomas. Η τέταρτη συμφωνία του είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Dylan Thomas, και έγραψε επίσης μια βιογραφία του ποιητή, με τίτλο My Friend Dylan Thomas. Ο Jones έγραψε συνολικά δώδεκα αριθμημένες συμφωνίες, συν μια πιό πρόσφατη συμφωνία στη μνήμη John Fussell [Symphony in Memory of John Fussell]. Μεταξύ των άλλων έργων του είναι μουσική δωματίου, συμπεριλαμβανομένων οκτώ κουαρτέτων και μιας σονάτας και διάφορες όπερες.
Τον μουσικό Edmundo William Ros (γενν. 7 Δεκεμβρίου 1910) μερικοί τον αποκαλούν «βασιλιά της λατινοαμερικάνικης μουσικής». Είναι γνωστός παγκοσμίως για το μοναδικό μίγμα σύγχρονης και παραδοσιακής λατινοαμερικάνικης μουσικής [Latin American music].
Ο ιταλο- αμερικανός διασκεδαστής, τραγουδιστής, ηθοποιός, τραγουδοποιός, και τρομπετίστας Louis Prima (7 Δεκεμβρίου 1910 – 24 Αυγούστου 1978), αναφέρεται ως ο βασιλιάς των Swingers.
Ο συνθέτης κλασικής μουσικής και μουσικής για τον κινηματογράφο Ernst Toch (7 Δεκεμβρίου 1887 – 1 Οκτωβρίου 1964) γεννήθηκε στη Βιέννη. Επιδίωξε να εισαγάγει νέες ιδέες και προσεγγίσεις στη μουσική. Σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και ιατρική στη Χαϊδελβέργη. Υπήρξε σπουδαίος πιανίστας. Ήταν αυτοδίδακτος συνθέτης. Θεωρήθηκε ένας από τους μεγάλους πρωτοποριακούς συνθέτες στην προ-ναζιστική εποχή, και, όπως πολλοί άλλοι καλλιτέχνες και μουσικοί, ακολούθησαν το δρόμο της εξορίας όταν ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία. Κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη μουσική [Pulitzer Prize for Music] το 1956 για την Τρίτη Συμφωνία του (από τη Pittsburgh Symphony Orchestra στις 2 Δεκεμβρίου 1955). Πέθανε στο Λος Άντζελες.
Ο Rudolf Friml (7 Δεκεμβρίου 1879 – 12 Νοεμβρίου 1972) συνέθεσε οπερέτες, μιούζικαλ, τραγούδια, ενώ ήταν γνωστός και ως πιανίστας. Έγραψε τις διασημότερες οπερέτες του στη δεκαετία του '20. Το 1924, έγραψε τη Rose Marie. Αυτή η οπερέτα, στην οποία συνεργάστηκε με τους στιχουργούς Oscar Hammerstein II και Otto Harbach και τον συνθέτη Herbert Stothart, ήταν μια παγκόσμια επιτυχία και μερικά από τα τραγούδια της αγαπήθηκαν ιδιαίτερα όπως τα «The Mounties» και «Indian Love Call». Μετά την επιτυχία της Rose Marie ήρθαν δύο άλλες οπερέτες, ο The Vagabond King το 1925, με τα λυρικά ποιήματα από τους Brian Hooker και W.H. Post, και οι The Three Musketeers το 1928, με τα λυρικά ποιήματα από τους P.G. Wodehouse και Clifford Grey, που βασίστηκαν στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Dumas.
 |
Ο Bernardo Pasquini (7 Δεκεμβρίου 1637 – 22 Νοεμβρίου 1710), ήταν ιταλός συνθέτης της όπερας και εκκλησιαστικής μουσικής. Ήταν μαθητής των Antonio Cesti και Loreto Vittori. Νεαρός πήγε στη Ρώμη και μπήκε στην υπηρεσία του Πρίγκιπα Borghese. Αργότερα έγινε οργανίστας στη Basilica di Santa Maria Maggiore. Απόλαυσε την προστασία της βασίλισσας Χριστίνα της Σουηδίας, προς τιμήν της οποίας αφιέρωσε την όπερα Dov'è amore è pieta, την οποία έγραψε το 1679. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης παραμονής του Alessandro Scarlatti στη Ρώμη (1703-1708), ο Pasquini και ο Arcangelo CorelliArcadian Academy, της οποίας και οι τρεις ήσαν μέλη. Συνεργάστηκαν με τον Scarlatti σε μουσικές εκδηλώσεις, ειδικά με την ειδικά με την Arcadian Academy, της οποίας και οι τρεις ήσαν μέλη.
No comments:
Post a Comment