ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΥ 
ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ 
ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΝ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΔΕΑΚΑΕΤΙΩΝ.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ Π.Δ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ.

ΤΩΡΑ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ.

ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ.

ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ.

Αγαπητοί φίλοι της ελληνικής μουσικής,

Αγαπητοί συνάδελφοι, ερμηνευτές και χρήστες της ελληνικής μουσικής, κύριοι δήμαρχοι, κύριοι βουλευτές, κύριε υπουργέ του πολιτισμού, κύριε πρωθυπουργέ της Ελλάδας,

οι απόψεις μας για τη μουσική και για τα γεγονότα που αναφέρονται στη μουσική ζωή της πατρίδας μας μπορεί να διαφέρουν. Η διάθεσή μας, όμως, να γίνει η αυτοδιαχείριση στα Π.Δ (Πνευματικά Δικαιώματα) για όλους τους δημιουργούς, πρέπει να είναι κοινή και ανυποχώρητη.

Προοίμιο του μανιφέστου που ακολουθεί.

Σε όλα τα κράτη του κόσμου, ανεξαρτήτως ηλικίας, πολιτικού συστήματος που έχουν, βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου, αλλά και ιστορικού παρελθόντος, τη διαχείριση των ΠΔ, που προκύπτουν από την εκμετάλλευση μουσικών έργων, την έχουν οργανισμοί των ίδιων των δημιουργών.

Σε όλα τα κράτη του κόσμου οι οργανισμοί αυτοί είναι αυτοδιαχειριζόμενοι, στους οποίους όλοι οι συνθέτες και οι δημιουργοί μελοποιημένων κειμένων είναι μέλη, με δικαίωμα ψήφου για την ανάδειξη της διοίκησης και τη χάραξη της πολιτικής τους.

Πέρα από τη δίκαιη κατανομή των δικαιωμάτων στα μέλη τους, φροντίζουν για την προώθηση και την ανάδειξη της μουσικής των χωρών τους και των δημιουργών τους, προστατεύουν τα έργα τους από κλοπές και παράνομες εκμεταλλεύσεις, θεσπίζουν παροχές προς τα μέλη τους και υπερασπίζονται, στην παντοδύναμη παγκόσμια ομοσπονδία οργανισμών Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Π.Ι), τα συμφέροντα της πατρίδας τους και του πολιτισμού τους.

Σε όλα τα κράτη του κόσμου εφαρμόζεται αυτοδιαχείρισης στα ΠΔ, γιατί εκτός των άλλων εξασφαλίζει και προάγει τη συμμαχία ανάμεσα στους δημιουργούς και τους χρήστες. Αποδεικνύουν στην πράξη ότι κοινός σκοπός και των δύο είναι η πρόοδος της μουσικής, γιατί έτσι αυξάνουν το αμοιβαίο τους όφελος.

Vodka Juniors με νέο τριπλό άλμπουμ στο διαδίκτυο - ΔΩΡΕΑΝ!!!

Ξέρετε τι είναι το kickstarter;;;;

Ψάξτε λιγάκι και θα το βρείτε. Πάντως εγώ τώρα πρέπει να σας πω για τον γιο μου, τον ΟΡΕΣΤΗ [ή Ramirez O'Riley στο facebook], που από τα σχολικά του χρόνια έχει ένα γκρουπ μαζί με τους φίλους του, τους Vodka Juniors!!!
Πιτσιρίκια ήσαν και μας τρέλαιναν με τους ήχους και τις φωνές τους.
Έγιναν διάσημοι... το συγκρότημα έγινε διάσημο - διάσημο περισσότερο στο εξωτερικό παρά εδώ στο Ελλαδιστάν.
Κι αν ψάξετε στο Google θα το διαπιστώσετε.
Έχουν περισσότερους φίλους στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρά στη δική μας.
Τώρα, λοιπόν, μετά από μια επίπονη δουλειά πολλών μηνών, ετοίμασαν ένα τριπλό άλμπουμ που θα το ανεβάσουν στο διαδίκτυο ΔΩΡΕΑΝ!!!
Χρειάζονται ωστόσο στήριξη απ' όλους τους φίλους.
Εδώ καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό το kickstarter! Μια πλατφόρμα χρηματοδότησης για δημιουργικά έργα.
Δηλαδή και με ένα [1] ευρώ θα είστε χορηγοί σ' αυτό το τριπλό άλμπουμ.
Και με 5, 10, 20, 50 και με 100 και με 5.000 ευρώ.
Είμαι βέβαιος ότι θα νιώσετε μια χαρούμενη διάθεση γιατί σ' αυτή την δύσκολη εποχή υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω. Και παλεύουν γιατί πιστεύουν στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!!! Η μουσική ήταν και είναι το πάθος τους.
Κάποτε δεν καλόβλεπα αυτή την δραστηριότητα. Όμως το πείσμα τους επί τόσα χρόνια με νίκησε. Και η συναυλία που έδωσαν πριν λίγο καιρό στο Γκάζι μου έδωσε να καταλάβω ότι είναι σπουδαίοι.
ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΩ!!!
ΕΣΕΙΣ;;;

ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΣ «Βρυξέλλες καλλιμάρμαρες...»

• http://diskoryxeion.blogspot.gr

Τo Σάββατο το βράδυ γύρισα σπίτι κατά της 2 τη νύχτα (ή το πρωί – όπως θέλετε πείτε το) κι έτσι κάπως για να χαλαρώσω (αφού απάντησα σ’ ένα-δυο σχόλια στο blog), άνοιξα ταυτοχρόνως ένα βιβλίο και την τηλεόραση. Διάβαζα κάτι-λίγο-παλαιότερες-δηλώσεις της Δαμανάκη, του Σαμαρά (και άλλων) για τον Μάη του ’68, ακούγοντας παραλλήλως τον Θωμά Μπακαλάκο στην ΝΕΤ, σε μια συνέντευξή του στη Βίκυ Φλέσσα.

Τον Καρδιτσιώτη (κάτι τρέχει με την Καρδίτσα τώρα τελευταία) Θωμά Μπακαλάκο τον εκτιμώ, ως τραγουδοποιό, από χρόνια, από τότε που ήμουν μαθητής στο Γυμνάσιο (στα τέλη του ’70) κι είχα αγοράσει (σε κασέτα) τα «Αγροτικά» του [MINOS MTCS 3141, 1975], με τις ερμηνείες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τους στίχους του Διονύση Τζεφρώνη (δύο τραγούδια ήταν σε στίχους του ιδίου του Μπακαλάκου, το «Όχι δεν πουλάμε» και το «Ο γερο-αγρότης»). Σε real time, το 1979-80, άκουγα το φοβερό τραγούδι του «Το γράμμα» από τους «Προστάτες» [MINOS MSM 365] με τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου (ώρες-ώρες νομίζω πως δεν έχει πει καλύτερο τραγούδι η Αλεξίου) και λίγα χρόνια αργότερα το επίσης εξαιρετικό «Μυριέμ» (νομίζω πως προερχόταν από την «Ανοιχτή Επιστολή» τού ’83 – λέω «νομίζω», γιατί τον δίσκο δεν τον έχω διαθέσιμο αυτή τη στιγμή, ώστε να το εξακριβώσω).

Κίνηση Ελλήνων Δημιουργών Μουσικών Έργων και Πολιτών που Αγαπούν την Ελληνική Μουσική.

Από την Κίνηση Ελλήνων Δημιουργών Μουσικών Έργων και Πολιτών που Αγαπούν την Ελληνική Μουσική.

Προς όλους που πασχίζουν για την ελευθερία έκφρασης των δημιουργών

και την πρόοδο της ελληνικής μουσικής.

Σας παρακαλούμε, μετά το παρών διαβιβαστικό να διαβάσετε και το συνημμένο.

Κύριε Βουλευτά,

παρακολουθήσαμε τη συζήτηση στη βουλή για τα Πνευματικά δικαιώματα.

Επειδή μάλλον πάμε για προσαρμογή του νόμου 2121, θα ήθελα να γνωρίζετε και τις δικές μας απόψεις για την υπόθεση των Πνευματικών Δικαιωμάτων (Π.Δ) και τον  τρόπο διαχείρισης που προτείνουμε.

Η ανοιχτή μας επιστολή, ίσως φανεί χρήσιμη για την τελική διαμόρφωση της άποψής σας και της άποψης του πολιτικού ή μαζικού φορέα, μέσα από τον οποίο ενδεχομένως εκφράζεστε ή δραστηριοποιείστε, για να γίνει πράξη επιτέλους και στη χώρα μας η αυτοδιαχείριση στα Π.Δ για όλους, για να τελειώσει το δράμα της ελληνικής μουσικής και των χρηστών της, που είναι στο έλεος ενός ιδιώτη ο οποίος με νόμο του κράτους, τον κοτσινόμο 2121, τους λυμαίνεται.

Πέθανε ο θρύλος της ροκ, Λου Ριντ

Ο Λου Ριντ, το μουσικό συγκρότημα του οποίου, οι Velvet Underground, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα της ροκ, αναμιγνύοντας διάφορες μορφές της τέχνης με την μουσική χάρη στη συνεργασία του με τον Άντι Γουόρχολ στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960, πέθανε σήμερα σε ηλικία 71 ετών, όπως έγραψε το περιοδικό Rolling Stone.

Το περιοδικό δεν δημοσίευσε λεπτομέρειες για τις αιτίες του θανάτου του και οι εκπρόσωποι του Ριντ δεν ήταν διαθέσιμοι για να επιβεβαιώσουν την είδηση αμέσως.

Ωστόσο, ήδη εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του Διαδικτύου τιμούν την μνήμη του εκλιπόντος, ενώ στο λογαριασμό του καλλιτέχνη στο Twitter και στη σελίδα του στο Facebook αναρτήθηκε ένα μήνυμα που γράφει απλά "The Door"—υπονοώντας ότι ο δημοφιλής συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Ο ατζέντης του φέρεται ότι επιβεβαίωσε το θάνατό του σε μια δήλωση που επικαλέστηκε η βρετανική εφημερίδα Guardian.

Ο Ριντ, ερμηνευτής τραγουδιών όπως τα Walk on the wild side και Perfect day, είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος νωρίτερα φέτος.

Συναυλίες του συνθέτη Γιώργου Καζαντζή

Ο συνθέτης Γιώργος Καζαντζής παρουσιάζει στις 5,12 και 19/10, σε τρεις συναυλίες εφ' όλης της ύλης, αγαπημένη μουσική και τραγούδια του στη μουσική σκηνή «Ρυθμός Stage» (Μαρίνου Αντύπα 38, τηλ. 210.9750.060), στην Ηλιούπολη. Καλεσμένοι του οι φίλοι και συνεργάτες του τραγουδιστές που ενίοτε τραγούδησαν τα τραγούδια του. Συγκεκριμένα, τα τραγούδια του Γιώργου Καζαντζή θα ερμηνεύσουν: Σάββατο 5 Οκτωβρίου: Ελένη Τσαλιγοπούλου και Γιώτα Νέγκα. Σάββατο 12 Οκτωβρίου: Μελίνα Κανά, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Παντελής Θεοχαρίδης και Κώστας Παυλίδης. Σάββατο 19 Οκτωβρίου: Γιάννης Χαρούλης, Λιζέτα Καλημέρη και Παντελής Θεοχαρίδης. Συμμετέχει και στις 3 παραστάσεις η Ερωφίλη.

Τρεις συναυλίες - ταξίδια στο χώρο της μουσικής και των τραγουδιών του Γιώργου Καζαντζή με πολλούς από τους πιο σημαντικούς τραγουδιστές να ερμηνεύουν τις «Μέλισσες», το «Ητανε Αέρας», το «Χειμωνανθό», το «Πέταγμά σου», τη «Φωτιά κι Αλμύρα», το «Μυστικό», το «Σαν καταιγίδα», το «Κατάρτι κι ατμός», τα «Σεντόνια δίχτυα», τον «Ερωτικό χορό», την «Πνοή του ανέμου» κ.ά. Το ορχηστρικό σχήμα αποτελούν οι Κώστας Ματσίγκος στις κιθάρες και το μαντολίνο, ο Γιώργος Καζαντζής στο πιάνο και η Δέσποινα Σκέντου στο βιολί και στο τραγούδι.

«Εσβησε» η λαϊκή φωνή της Πόλυς Πάνου

Σε ηλικία 73 χρόνων πέθανε, χτες, όπως ανακοίνωσε το «Υγεία», όπου νοσηλευόταν, η λαϊκή τραγουδίστρια Πόλυ Πάνου, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, όμως μεγάλωσε στην Πάτρα. Μπήκε στη δισκογραφία με το «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952) του Μπιθικώτση. Η ιστορία της ξεκινά όταν ήταν μικρή, ακόμα, το 'σκαγε απ' το Δημοτικό και ανέβαινε στα Ψηλά Αλώνια, σ' ένα καφενείο που «είχε πρωτοφέρει τότε juke box». Αυτό ήταν «ο πρώτος δάσκαλος». Μαθήτρια του Δημοτικού, της άρεσε να τραγουδά το «Οταν θα πω το αχ!» το βαρύ ζεϊμπέκικο του Σταύρου Τζουανάκου, που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Αργότερα, κρυφά από τους γονείς της, συμμετέχει σε διαγωνισμό ταλέντων της πόλης, με το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και παίρνει το πρώτο βραβείο.

Πρόσκληση του Θωμά Μπακαλάκου για μια νέα εξόρμηση των Ελλήνων Δημιουργών μουσικών έργων

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι,

ως εκπρόσωπος της Κίνησής Ελλήνων Δημιουργών μουσικών έργων και των πολιτών που είναι φίλοι της Ελληνικής μουσικής, σας καλούμε να παραστείτε την 16^ην Σεπτεμβρίου και ώρα 14.00 στη σύσκεψη που συγκαλεί η  Κίνηση, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), Ακαδημίας 65 και Γενναδίου 8.  

Η κίνησή μας αξιοποιεί τη σπίθα που κρατήσαμε αναμμένη από το μεγάλο αγώνα μας στη δεκαετία του 1980, για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας και στην Ελλάδα.

Ο αγώνας μας δεν είχε τότε το ποθούμενο αποτέλεσμα, γιατί οι δημιουργοί, αδύναμοι οικονομικά στην πλειοψηφία τους, διαιρέθηκαν κάτω από την επίδραση δυνάμεων με τεράστια οικονομική και πολιτική ισχύ, έχοντας απέναντί τους και κάποιους διακεκριμένους δημιουργούς, που είχαν μεροληπτική, προς όφελός τους, μεταχείριση από την ιδιωτική επιχείρηση η οποία διαχειρίζονταν τα ΠΔ. Και οι οποίοι όχι μόνο δε βοήθησαν τον αγώνα μας, αλλά τον σαμποτάρανε κατασυκοφαντώντας και αποδυναμώνοντας καλλιτεχνικά, όσους από εμάς διακηρύσσαμε την πίστη μας στην αυτοδιαχείριση.

Σήμερα ελπίζουμε και στο δικός σας ενδιαφέρον, που θα επιβεβαιωθεί με την παρουσία σας, σε αυτή την αφετηρία του νέου αγώνα μας, που αποσκοπεί στην αυτοδιαχείριση των ΠΔ για όλους, μέσα από αυτοδιαχειριζόμενους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς των ίδιων των δημιουργών, όπως συμβαίνει σε όλα τα κράτη του κόσμου.

Μπορεί οι απόψεις μας για τη μουσική και για τα γεγονότα που αναφέρονται στη μουσική ζωή της πατρίδας μας να διαφέρουν, όμως όπως αναφέρω και στο προοίμιο του μανιφέστου μου που σας κοινοποίησα, η διάθεσή μας να γίνει  αυτοδιαχείριση στα ΠΔ για όλους τους δημιουργούς και στην πατρίδα μας,  πρέπει να είναι κοινή και ανυποχώρητη.

Η μουσική ως τέχνη στα χέρια ταλαντούχων δημιουργών, αλλά και ως «μη τέχνη» στα χέρια λαϊκιστών δημιουργών, όπως ξέρετε, γίνεται μέσον για να  τζιράρεται  πακτωλός χρημάτων, ιδίως από τη διαχείριση των ΠΔ (μηχανικών και εκτελεστικών), κι αυτό, πέρα από την εμπορεία των ηχογραφήσεων για την κατασκευή  CD,  την επένδυση κινηματογραφικών και θεατρικών έργων και όποιες άλλες μορφές εμπορίας.

Ευνόητο είναι, ότι όποιος έχει στα χέρια του αυτή τη δύναμη των χρημάτων, ιδίως  από τη διαχείριση των ΠΔ, που για τον ιδιώτη αποφέρει τεράστιο κέρδος με τη μικρότερη επένδυση, δύναται να επηρεάζει και να κατευθύνει καταλυτικά την πολιτιστική δημιουργία, την πολιτιστική δραστηριότητα και γενικότερα τον πολιτισμό  της χώρας.

Σε όλα τα κράτη του κόσμου τα χρήματα από τα ΠΔ τα  διαχειρίζονται οι ίδιοι οι δημιουργοί,   με τον τρόπο και τη μέθοδο της αυτοδιαχείρισης, μέσα από  οργανισμούς στους οποίους είναι όλοι τους μέλη.

• Θλιβερή εξαίρεση η χώρα μας, όπου τα ΠΔ εκμεταλλεύεται μια  ιδιωτική επιχείρηση στην οποία οι δημιουργοί δεν είναι συνεταιριστές, αλλά πελάτες.

Όλα τα κράτη του κόσμου φρόντισαν, ώστε η διαχείριση των Πνευματικών Δικαιωμάτων να είναι στα χέρια των ίδιων των δημιουργών, μέσα από αυτοδιαχειριζόμενους οργανισμούς, γιατί είναι αμιγώς ζήτημα πολιτισμού.

Η λειτουργία των αυτοδιαχειριζόμενων οργανισμών σε όλα τα κράτη του κόσμου διέπεται από νομοθεσίες, σχεδόν ίδιου περιεχομένου και βρίσκονται όλοι σε άμεση και αγαστή συνεργασία.

Να συνυπολογισθεί δε, ότι ο κάθε οργανισμός στη χώρα του, συλλέγει τα δικαιώματα και όλων των ξένων δημιουργών από τη χρήση των έργων τους στην εν λόγω χώρα, τα οποία (δικαιώματα) αποδίδει στους  οργανισμούς των χωρών τους, με βάση κανόνες διεθνών συμβάσεων.

• Η συνάντησή μας στις 16 Σεπτεμβρίου, πιστεύουμε ότι μπορεί να αποτελέσει, και με τη βοήθειά σας, αφετηρία ενεργειών και δράσεων, για να κινηθεί, επιτέλους, η διαδικασία τελικής λύσης του προβλήματος, σχετικά με τη συλλογή και κατανομή των ΠΔ και στη χώρα μας, με τον τρόπο της αυτοδιαχείρισης για όλους.

Θα είναι χαρά και τιμή, να σας έχουμε μαζί μας.

Προσκλήθηκαν να παραστούν εκπρόσωποι της ΚΕΔΕ, εκπρόσωποι της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών με επικεφαλής τον κ. Θόδωρο Αντωνίου, ο πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας κ. Γιάννης Γλέζος, διακεκριμένοι συνθέτες και αρχιμουσικοί, όπως ο Δημήτρης Αγραφιώτης, Βύρων Φιδετζής και βουλευτές που επέδειξαν και επιδεικνύουν ενδιαφέρον για το ζέον αυτό ζήτημα.

Ευχαριστώ πολύ

Θωμάς Μπακαλάκος

Συνθέτης

Ο Θάνος Μικρούτσικος στη Θεσσαλονίκη

Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και ο Θάνος Μικρούτσικος «ξαναγράφουν» αγαπημένα τραγούδια του συνθέτη, με τον ίδιο στο πιάνο, και παρουσιάζουν, σήμερα, μια ξεχωριστή συναυλία στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών. Η συναυλία ανοίγει με ένα αφιέρωμα στον Giuseppe Verdi για τα 200 χρόνια από τη γέννησή του. Την ορχήστρα θα διευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΚΟΘ, Αλέξανδρος Μυράτ. Συμμετέχει η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Θύμιος Παπαδόπουλος στα πνευστά.

«Τα τραγούδια της συναυλίας είναι γραμμένα και επεξεργασμένα ξανά από τον Θάνο Μικρούτσικο και κατά τη γνώμη μου δεν ανήκουν πλέον στο χώρο του τραγουδιού, αλλά περισσότερο σε ένα είδος "συμφωνικού song", όπως θα χαρακτηρίζαμε κάποια songs του Kurt Weill ή του Hanns Eisler. Η ορχήστρα παύει να είναι απλώς συνοδεία και γίνεται ένα καινούριο "φόρεμα" για τη μελωδία κι έτσι το σύνολο παίρνει μία άλλη διάσταση», σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΚΟΘ, Αλέξανδρος Μυράτ.

Ωρα έναρξης: 21.30. Εισιτήρια: Γενική είσοδος 10 ευρώ. Ανέργων - πολυτέκνων: 7 ευρώ. Σημεία προπώλησης: Μονή Λαζαριστών. Εκδοτήρια ΚΟΘ (πλ. Αριστοτέλους, 2310 236.990).

Κηδεύτηκε η Αννα Χρυσάφη

Η Αννα Χρυσάφη με τον Κώστα Καπλάνη

Μία από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία και μουσική οικογένεια, που πρωτοεμφανίστηκε το 1949 με τη μεγάλη επιτυχία του Μανώλη Χιώτη «Πεταλάκια», η Αννα Χρυσάφη, πέθανε σε ηλικία 92 χρόνων. Η κηδεία της έγινε τη Δευτέρα, από το Νεκροταφείο Καλυβίων.

Η Aννα Χρυσάφη γεννήθηκε το 1921 στην Αθήνα. Καταγόταν από οικογένεια Μικρασιατών μουσικών γι' αυτό και το «μικρόβιο» του τραγουδιού είχε μπει μέσα της από πολύ νωρίς. Για κάποια χρόνια δούλευε ως μοδίστρα πριν την κερδίσει το τραγούδι. Συνέχισε διαγράφοντας μια λαμπρή διαδρομή στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού, καθώς τραγούδια τους τής εμπιστεύθηκαν ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Ζαμπέτας αλλά και ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Σταύρος Ξαρχάκος. Ερμήνευσε περισσότερα από 400 τραγούδια. Μεγάλες της επιτυχίες της: «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» και «Ανάθεμά σε θάλασσα» (ντουέτο με την Μαρίκα Νίνου) του Βασίλη Τσιτσάνη, «Φτωχόπαιδο με γνώρισες» του Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πολλά ν' ακούς λίγα να λες» του Απόστολου Καλδάρα, «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Οπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Γ. Μητσάκη, «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου, με τον Πάνο Γαβαλά, «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου μαζί με την Σωτηρία Μπέλλου, «Ο μήνας έχει δεκατρείς» του Μ. Χατζιδάκι κ.ά.

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών η Αννα Χρυσάφη... Μία από τις σημαντικότερες φωνές του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού

 

Σε ηλικία 92 ετών πέθανε, η Αννα Χρυσάφη, μία από σπουδαιότερες τραγουδίστριες του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Η κηδεία της έγινε χθες Δευτέρα στα Καλύβια Αττικής. Η Αννα Χρυσάφη είχε γεννηθεί στις 6 Δεκεμβρίου του 1921 στην Αθήνα από οικογένεια Μικρασιατών μουσικών. Η καριέρα της στο τραγούδι ξεκίνησε το 1949 με τη μεγάλη επιτυχία «Πεταλάκια» του μανώλη Χιώτη. Η ίδια ήταν και η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε ταινία, στον «Πύργο των Ιπποτών» του 1952, με το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Μητσάκη. Ηταν και μία από τις πρώτες σκηνές με μπουζούκια στον ελληνικό κινηματογράφο - τα οποία μάλιστα εισβάλλουν στην εν λόγω ταινία σε γκαλά πλουσίων και κάνουν τον Ντίνο Ηλιόπουλο να χορεύει ένα ιδιότυπο ζεϊμπέκικο με φράκο!

ΝΙΚΟΣ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗΣ Ενας πολυσχιδής δημιουργός

• Από τον Χορτάτση μέχρι τον Μπρεχτ και από τον Ορφ μέχρι τον Βαμβακάρη, ο Νίκος Μαμαγκάκης αφομοίωσε δημιουργικά ένα πλήθος μουσικών ρευμάτων, αφήνοντας πίσω του ένα έργο που αποτελεί ουσιαστικά στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς

Ο θάνατος, τα ξημερώματα της περασμένη Τετάρτης, του συνθέτη, Νίκου Μαμαγκάκη, σε ηλικία 84 ετών αποτελεί, κατά γενική ομολογία και απόλυτη βεβαιότητα, μια δυσαναπλήρωτη απώλεια, όχι μόνο για τη μουσική, αλλά και για τον ελληνικό πολιτισμό. Διότι ανήκε σε μία γενιά δημιουργών (μουσικών, ποιητών, συνθετών, εικαστικών κ.λπ.) η οποία, αφενός αφομοίωσε με μοναδικό τρόπο τις διαφορετικές πολιτισμικές επιρροές που άνθισαν στο φιλόξενο «περιβόλι» του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού, αφετέρου αυτό συνέβη όντας «σφυρηλατημένη» στο «καμίνι» της αιματοβαμμένης πορείας του ελληνικού λαού - από το Επος του '40, την κατοχή και την Εθνική Αντίσταση, την εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και τους μετέπειτα αγώνες - γεγονός που «σφραγίζει» αντικειμενικά το ιδεολογικό και συναισθηματικό «φόντο» αυτού του δημιουργικού «ηφαιστείου».Ο Ν. Μαμαγκάκης είναι χαρακτηριστικός εκπρόσωπος αυτής της αντίληψης για τη μουσική και το γεγονός ότι ακριβώς ως μουσικός αυτοπροσδιοριζόταν - όντας ήδη σπουδαίος και διεθνώς αναγνωρισμένος συνθέτης - και ότι δεν έκανε διαχωρισμούς σε «είδη» είναι ίσως το «κλειδί» για όποιον θέλει να ερμηνεύσει το πώς μπορούσε αυτό το ανήσυχο πνεύμα να «κολυμπά» με άνεση από τη μουσική παράδοση της πατρίδας του της Κρήτης, έως την πρωτοποριακή ηλεκτρονική μουσική και από το ρεμπέτικο τραγούδι και τη μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση έως το συμφωνικό έργο.

Σε ηλικία 84 ετών πέθανε ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η εργογραφία του Ν.Μαμαγκάκη περιλαμβάνει όλα τα είδη: μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπερες, ηλεκτρονική μουσική, έργα για ορχήστρα, κύκλους τραγουδιών και άλλα   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, ο Νίκος Μαμαγκάκης έφυγε τα ξημερώματα από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο έργο. Ο Νίκος Μαμαγκάκης έπασχε από καρκίνο και νοσηλευόταν στο Ερρίκος Ντυνάν. Η εργογραφία του περιλαμβάνει όλα τα είδη: μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπερες, ηλεκτρονική μουσική, έργα για ορχήστρα, κύκλους τραγουδιών και άλλα. Ο Νίκος Μαμαγκάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1929. Καταγόταν από οικογένεια λαϊκών μουσικών (μεταξύ των οποίων και ο «θρυλικός» λυράρης Ανδρέας Ροδινός). Ξεκίνησε τις σπουδές του από το Ωδείο Αθηνών με καθηγητές στα θεωρητικά τους Μ. Κουτούγκο, Α. Ευαγγελάτο, Μ. Βάρβογλη και Επ. Φασιανό και εν συνεχεία από το 1957 μαθήτευσε στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Μονάχου δίπλα στους Καρλ Ορφ και Γκέντσμερ. Μετά από παραμονή οκτώ ετών στην Ευρώπη, επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα το 1965.

Μπρους Σπρίνγκστιν: Η δύναμη και η μοναξιά του αφεντικού

«Και πώς θα λέγεσαι τώρα;»

1972: Ο Μπρους Σπρίνγκστιν δεν έχει χρήματα για να πληρώσει το ρεύμα. Μόλις ηχογραφησεί το πρώτο του ντέμο για την Columbia «με αυτοπεποίθηση, αλλά και κάπως νευρικός», το συμβόλαιο ετοιμάζεται. Το χαρτί που του προτείνει ο Τζον Χάμοντ, υπεύθυνος ρεπερτορίου της Columbia, αναγκάζεται να το εξετάσει υπό το φως των κεριών στο διαμέρισμα του στο Ασμπερι Παρκ. Υπογράφει, παίρνει τηλέφωνο τη μητέρα του και η ζωή του αλλάζει. 

Κάθισαν έξω από το κλαμπ και ο Χάμοντ είπε στον Μπρους ότι η ζωή του έμελλε να αλλάξει. «Θα γίνεις ένας καλλιτέχνης της Columbia» είπε ο Χάμοντ. Εμεναν ακόμα λίγα βήματα – για παράδειγμα, μια οντισιόν με τον διευθυντή της Columbia Κλάιβ Ντέιβις – αλλά ο Χάμοντ υποσχέθηκε ότι θα τον καθοδηγεί σε όλη τη διαδικασία, επιστρατεύοντας την ενέργεια και τη μεγάλη εμπειρία του, ώσπου να βεβαιωθεί ότι η εταιρεία στο σύνολό της θα αναγνώριζε ποιος ήταν ο Μπρους και τι μπορούσε να κάνει.

Ντισκάου, ο «γεννημένος θεός που τα έχει όλα». Ενα χρόνο μετά τον θάνατό του, ο διάσημος βαρύτονος παραμένει «ακλόνητος ογκόλιθος»

Του Τασου Κριεκουκη, Η Καθημερινή, 9//2013

Στις 18 Μαΐου συμπληρώθηκε ένας χρόνος που έφυγε από τη ζωή ο διάσημος βαρύτονος Ντίτριχ Φίσερ-Ντισκάου, ένας μεγάλος καλλιτέχνης και διανοητής, που θεωρήθηκε ο ερμηνευτής με τη μεγαλύτερη μουσική επιρροή στον 20ό αιώνα. Η απαιτητική, και πάντα φειδωλή στις επιδαψιλεύσεις, διάσημη σοπράνο Ελίζαμπετ Σβάρτσκοπφ, με την οποία ηχογράφησε αξεπέραστες ερμηνείες των Lieder του Γκούσταβ Μάλερ και του Oύγκο Βολφ, τον χαρακτήρισε «έναν γεννημένο θεό που τα έχει όλα», ενώ ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν δεν δίστασε να τον θεωρήσει τον μεγαλύτερο τραγουδιστή της εποχής μας.

Γεννημένος, όπως και η Σβάρτσκοπφ, από γονείς εκπαιδευτικούς με βαθιά κλασική παιδεία, που τον ενέπνευσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, λίγοι γνωρίζουν ότι ο Ντισκάου ως νέος έζησε όλη τη θηριωδία του ναζισμού. Ο μικρός του αδελφός, διανοητικά καθυστερημένος, κλείστηκε από τους ναζί σε ένα από τα φοβερά «ιδρύματα» εξόντωσης, όπου υποχρεώθηκε να πεθάνει από ασιτία. Ο ίδιος βρέθηκε στο ρωσικό μέτωπο, 18 ετών, το 1943, και τo 1945 στην Ιταλία, όπου συνελήφθη για δύο χρόνια ως αιχμάλωτος πολέμου.

Η αναμέτρηση με ένα ιερό τέρας... Η Πατρίσια Κας μπορεί και τολμά να τραγουδήσει Εντίθ Πιαφ

Της Γιουλης Επτακοιλη, Η Καθημερινή, 9/6/2013

Για να αναμετρηθείς με «στοιχειωμένα», από μια σπουδαία ερμηνεύτρια τραγούδια, χρειάζονται κότσια, ταλέντο και εξυπνάδα. Η Πατρίσια Κας διαθέτει και τα τρία, γι’ αυτό και ο δίσκος της αφιέρωμα στην Εντίθ Πιαφ «KAAS CHANTE PIAF», καθώς και η παράσταση που ακολούθησε την κυκλοφορία του, είχαν μεγάλη επιτυχία. Το κοινό την υποδέχθηκε θερμά τόσο στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο όσο και στο Carnegie Hall στη Ν. Υόρκη και στο θέατρο Operetta της Μόσχας. Σε λίγες μέρες, την Παρασκευή 14 Ιουνίου, θα έχει και το ελληνικό κοινό την ευκαιρία να την απολαύσει στο αφιέρωμά της στην Εντίθ Πιαφ, που παρουσιάζεται με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από τον θάνατό της. Το ταλέντο της Κας είναι αναμφισβήτητο. Είναι μια ερμηνεύτρια που διαθέτει τα εργαλεία για να αποδώσει τα τραγούδια της Πιαφ. Αυτό, σε συνδυασμό με την έξυπνη επιλογή της να μην προσπαθήσει να μιμηθεί την Πιαφ αλλά να τραγουδήσει με το δικό της στυλ, οδήγησαν στην επιτυχία του άλμπουμ αλλά και της παράστασης. Η βαθιά, καπνισμένη φωνή της Κας αναδεικνύει το συναίσθημα και τη διαχρονική αξία αυτών των τραγουδιών. 

«Υπάρχει ανάγκη για φως και χαρά»... Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ετοιμάζει ένα πάρτι στο Μέγαρο

Tης Γιωτας Συκκα, Η Καθημερινή, 9/6/2013

Hταν Ιούλιος του 1983. Το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν μόλις δύο χρόνια στην εξουσία. Ενα μέρος του κοινού ασφυκτιούσε από την καθοδήγηση στη διασκέδαση και τις πολιτικές συναυλίες στα γήπεδα, ενώ ήδη άρχιζε να οικοδομείται το βασίλειο του λάιφσταϊλ. Κι ανάμεσά τους, το βιωματικό, παρεΐστικο τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη για ακροατές που είχαν χιούμορ, λάτρευαν τα πάρτι, το ροκ, τα σινεμά και ήθελαν ανθρώπινη, μα όχι στρατευμένη τέχνη. Κανείς δεν περίμενε την ανταπόκριση που θα είχε εκείνο το βράδυ το πάρτι του στις 25 Ιουλίου στη Βουλιαγμένη. Κόπηκαν 25.000 εισιτήρια. Η αστυνομία υπολόγισε ότι ήταν 100.000 άτομα. Η λεωφόρος Συγγρού είχε μπλοκάρει, η παραλιακή το ίδιο, ενώ πολλοί ξέμειναν στον δρόμο ακούγοντας τη ζωντανή μετάδοση της συναυλίας από τον Γιάννη Πετρίδη. Στην πλαζ το κοινό έστησε μια υπαίθρια γιορτή τινάζοντας μια για πάντα τη σοβαροφάνεια της μεταπολίτευσης. Από τότε οι συναυλίες άφησαν τα γήπεδα, έψαχναν ιδέες, οργάνωση, θέαμα και κυρίως εκπλήξεις: πυροτεχνήματα, αερόστατα, σκηνικά και σκηνοθέτες.

Το Σάββατο 15 Ιουνίου, το πάρτι του Λούκι στην Βουλιαγμένη αναβιώνει στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής

Τριάντα χρόνια μετά τη θρυλική εκείνη συναυλία-πάρτι, που είχε πραγματοποιήσει στην πλαζ της Βουλιαγμένης, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης έρχεται να χαρίσει στο κοινό μία βραδιά αναβίωσης, μνήμης, συγκίνησης, κεφιού και μουσικής στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής, το Σάββατο 15 Ιουνίου. Με το αρχειακό υλικό από την κινηματογράφηση εκείνης της βραδιάς σαν οδηγό, με την ορχήστρα και τους καλεσμένους του -από το παρελθόν και όχι μόνο- «έκπληξη όπως και τότε», θα πάρει τη θέση του στο πιάνο και θα ταξιδέψει το κοινό με μια μαγική βόλτα στη Βουλιαγμένη, στα θερινά τα σινεμά, στα απόκρυφα μπαράκια του, στις γειτονιές των κοριτσιών του, θα χορέψει βαλς, σουίνγκ και σάμπα, θα κάνει τους παλαιότερους να θυμηθούν τα νιάτα τους του '83 και θα παρασύρει τους νεότερους στο κόσμο της αθωότητας του.