Κίνηση Ελλήνων Δημιουργών Μουσικών Έργων και Πολιτών που Αγαπούν την Ελληνική Μουσική.

Από την Κίνηση Ελλήνων Δημιουργών Μουσικών Έργων και Πολιτών που Αγαπούν την Ελληνική Μουσική.

Προς όλους που πασχίζουν για την ελευθερία έκφρασης των δημιουργών

και την πρόοδο της ελληνικής μουσικής.

Σας παρακαλούμε, μετά το παρών διαβιβαστικό να διαβάσετε και το συνημμένο.

Κύριε Βουλευτά,

παρακολουθήσαμε τη συζήτηση στη βουλή για τα Πνευματικά δικαιώματα.

Επειδή μάλλον πάμε για προσαρμογή του νόμου 2121, θα ήθελα να γνωρίζετε και τις δικές μας απόψεις για την υπόθεση των Πνευματικών Δικαιωμάτων (Π.Δ) και τον  τρόπο διαχείρισης που προτείνουμε.

Η ανοιχτή μας επιστολή, ίσως φανεί χρήσιμη για την τελική διαμόρφωση της άποψής σας και της άποψης του πολιτικού ή μαζικού φορέα, μέσα από τον οποίο ενδεχομένως εκφράζεστε ή δραστηριοποιείστε, για να γίνει πράξη επιτέλους και στη χώρα μας η αυτοδιαχείριση στα Π.Δ για όλους, για να τελειώσει το δράμα της ελληνικής μουσικής και των χρηστών της, που είναι στο έλεος ενός ιδιώτη ο οποίος με νόμο του κράτους, τον κοτσινόμο 2121, τους λυμαίνεται.

Ο αγώνας μας και η επιδίωξή μας είναι να εφαρμοστεί και στη Ελλάδα η ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ για όλους, στη συλλογή και την κατανομή των Π.Δ., μέσα από οργανισμούς των ίδιων των δημιουργών, αυτοδιαχειριζόμενους, όπως εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός από τη χώρα μας.

Η γνώμη μας, αλλά και διακαής πόθος όλων των δημιουργών, εκτός από τους λίγους που ευνοούνται από τον ιδιώτη για να τον στηρίζουν, είναι ότι ο νόμος 2121 πρέπει να τροποποιηθεί, έτσι που να κατοχυρώνει την αυτοδιαχείριση για όλους και στα Π.Δ.

Επειδή θεωρώ ντροπή για την πατρίδα μας να μη μπορεί να κάνει για τη μουσική, δηλαδή για τον πολιτισμό μας,  αυτό, που ακόμα και τα πλέον καθυστερημένα κράτη στον κόσμο, το θεωρούν αυτονόητο, να έχουν δηλαδή  αυτοδιαχείριση στα Π.Δ, γι αυτό απευθυνόμαστε και σε σας υπολογίζοντας στην ευαισθησία σας για την προστασία της ελληνικής μουσικής, την προστασία των δημιουργών, για την προστασία του πολιτισμού μας  και σας ζητάμε να πάρετε πρωτοβουλία και να συμβάλετε αποτελεσματικά και ουσιαστικά, ώστε  να κλείσει αυτή η πληγή του πολιτισμού μας που ογδόντα χρόνια αιμορραγεί.

Το περιεχόμενο της ανοιχτής μας επιστολής, ίσως σας βοηθήσει να πάρετε τις σωστές αποφάσεις.

Η υπάρχουσα απαράδεκτη κατάσταση στα Π.Δ δεν γιατρεύεται, παρά μόνο με ανατροπή.

Έτσι θα βγάλουμε από πάνω μας αυτή την ντροπή.

Αυτή τη ντροπή την αισθάνθηκα, όταν επισκεπτόμενος την υπηρεσία ΠΔ του ΟΗΕ στη Γενεύη, ο Ινδός τότε αρμόδιος της ΠΟΠΙ, μας είπε ότι το κράτος μας δεν θέλει να λύσει το θέμα των Π.Δ όπως όλα τα άλλα.

Ως επιπλέον απόδειξη, μας αποκάλυψε ότι από την Ελλάδα, στα συνέδρια εργασίας του ΟΗΕ, πήγαιναν κάθε φορά άσχετες κοπέλες που αντί να τα παρακολουθούν έκαναν τουρισμό  και τα ψώνια τους στη Γενεύη. Έφυγα ντροπιασμένος και ταπεινωμένος.

Διαβάστε σας παρακαλούμε την επιστολή μας, για να μάθετε και το μέγεθος της διάβρωσης που δύναται να κάνει  ο ιδιώτης διαχειριστής των Π.Δ στην Ελλάδα προς τους δημιουργούς, εκ των οποίων πάντα θα βρίσκονται κάποιοι να τη δεχτούν, προς τους πολιτειακούς παράγοντες που επιλέγει για να κάνει τη δουλειά του και φυσικά, ως συνέπεια όλων των παραπάνω, προς τους υπηρεσιακούς παράγοντες που πάντα θα βρίσκονται κάποιοι να διαπλέκονται, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.

Χρειαζόμαστε ένα νέο νόμο περί Π.Ι που θα κατοχυρώνει και θα διέπει τη λειτουργία το πολύ δύο αυτοδιαχειριζόμενων οργανισμών, έναν για τα Π.Δ και έναν για τα Σ.Δ.

Μόνο έτσι θα λευτερώσουμε την ελληνική μουσική και τις νέες κυρίως μουσικές δημιουργικές δυνάμεις, πριν πέσουν στο στόμα του λύκου.

Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αν δε λάβουμε υπόψη ότι ο κουτσονόμος 2121 δεν απαγορεύει και σε κάποιον άλλον ιδιώτη να κάνει δική του εταιρία, αν προσελκύσει πελάτες δημιουργούς ή και όποιοι άλλοι αν θέλουν να κάνουν αυτοδιαχειριζόμενο οργανισμό για τα δικαιώματά τους, αντιλαμβάνεστε ότι και αν ακόμα γίνονταν κάτι τέτοιο θα γελοιοποιούσε για ένα ακόμα λόγο τη χώρα μας διεθνώς. Φανταστείτε καμιά δεκαριά εταιρείες και οργανισμοί δικαιωμάτων να καταφθάνουν σε απομακρυσμένο καφενείο στα σύνορα και να ζητάνε και χρήματα.

Γι αυτό σε όλα τα κράτη του κόσμου υπάρχουν το πολύ δύο αυτοδιαχειριζόμενων οργανισμών, έναν για τα Π.Δ και έναν για τα Σ.Δ.

Τα Π.Δ των δημιουργών και τα Σ.Δ των ερμηνευτών σε ολόκληρο τον κόσμο, εξασφαλίζονται με τη μεγαλύτερη σιγουριά και δικαιοσύνη από τους αυτοδιαχειριζόμενους οργανισμούς, ως ο ελάχιστος μισθός των καλλιτεχνών, μελών τους,  για την προσφορά τους τόσο στους ιδιώτες, που έχουν τη μουσική συντροφιά τους, τις περισσότερες ώρες της ημέρας, όσο και στους επαγγελματίες που τη χρησιμοποιούν στις επιχειρήσεις τους, για την ευχαρίστηση των πελατών τους.

Ο δημόσιος υπάλληλος και ο κάθε εργαζόμενος έχει συγκεκριμένο εργοδότη και εισπράττει μόνος του το μισθό του.

Ο καλλιτέχνης έχει πολλούς εργοδότες, όπως τις εταιρείες δίσκων για τα δικαιώματα από την κοπή των δίσκων, που ονομάζονται μηχανικά δικαιώματα και τα εκτελεστικά δικαιώματα, αυτά που ο κάθε επιχειρηματίας καταβάλει, κατά νόμο, σε ολόκληρο τον πλανήτη, όταν στην επιχείρηση του χρησιμοποιεί μουσική.

Επειδή αυτά τα χρήματα δεν μπορεί μόνος του ο κάθε καλλιτέχνης να πηγαίνει και να τα εισπράττει, δημιούργησαν όλα τα κράτη του κόσμου τους δικούς τους αυτοδιαχεοριζόμενους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, οι οποίοι μαζεύουν τα δικαιώματα και τα κατανέμουν, κρατώντας μόνο το έξοδο λειτουργίας τους.

Όλοι αυτοί οι οργανισμοί συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους, λόγω του ότι λειτουργούν με το ίδιο τρόπο και κυρίως γιατί έχουν αλληλεξάρτηση, καθώς ο κάθε ένας μαζεύει και τα δικαιώματα των καλλιτεχνών των άλλων οργανισμών που έργα τους παίζονται στη χώρα αυτή. Όπως είναι φανερό στην περίπτωση αυτή δεν χωράνε κατεργαριές. Επιπλέον η εμπιστοσύνη μεταξύ τους ενισχύεται ακόμα περισσότερο, γιατί οι οργανισμοί αυτοί έχουν την ίδια δομή, έχουν εκλεγμένες διοικήσεις από τους ίδιους τους δημιουργούς και δεν έχουν ως σκοπό το κέρδος.

Εξάλλου όλοι αυτοί οι οργανισμοί, συνεργάζονται στο παντοδύναμο διεθνές συλλογικό τους όργανο,  την περίφημη ΣΙΖΑΚ (Παγκόσμια Ομοσπονδία Οργανισμών Πνευματικής ιδιοκτησίας), όπου αντιπροσωπεύουν τις χώρες τους και όπου λαμβάνονται μεγάλες και κρίσιμες δεσμευτικές αποφάσεις, που αφορούν στην προστασία των μουσικών έργων διεθνώς, που αφορούν στη λειτουργία των πολιτιστικών βιομηχανιών και στον πολιτισμό γενικότερα. Την Ελλάδα εκεί αντιπροσωπεύει μια Ιδιωτική επιχείρηση.

Σε κανένα κράτος του κόσμου δεν σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα νόμο στην υπηρεσία μιας ιδιωτικής επιχείρησης για τη διαχείριση των Π.Δ, η οποία ως εκ της φύσεως της έχει ως πρώτο σκοπό έχει το κέρδος.

Αυτό είναι απαράδεκτο και αστείο, όσο απαράδεκτο και αστείο θα ήταν να μπορεί κάποιος με νόμο του κράτους να προχωρήσει στην ίδρυση Ανωνύμου Εταιρείας για να εισπράττει και να κατανέμει ή να διανέμει η να κάνει ότι θέλει τους μισθούς των εργαζομένων, για να κάνει δηλαδή κάτι ανάλογο με ότι γίνεται σήμερα στα δικαιώματα των δημιουργών.

Ο νόμος 2121 πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να είναι εργαλείο λειτουργίας δύο το πολύ  αυτοδιαχειριζόμενων οργανισμών. Έναν για τα Π.Δ και έναν για τα ΣΔ.

Μοιάζει για αστείο, αλλά κάτι παρεμφερές έγινε στις αρχές του περασμένου αιώνα κάποιος Γάλος τα κατάφερε εκεί να στήσει ΑΕ  διαχείρισης Π.Δ με αντικείμενο μόνο τα Μηχανικά Δικαιώματα (Μ.Δ) που είναι και ανέξοδα στην είσπραξη τους, σχεδόν όσο ανέξοδη είναι και η είσπραξη του μισθού κάποιου εργαζόμενου από τον εργοδότη του. Αντίθετα η είσπραξη των Ε.Δ κοστίζει περισσότερο.

Τα (Μ.Δ), είναι σαν το μισθό εργαζομένου, διότι τα εργοστάσια κοπής δίσκων, αν κάποιος κόψει δίσκους, για να τους πάρει πρέπει να αφήσει τα Μ.Δ. Έτσι ο ξύπνιος Γάλος με το μικρότερο κόπο και κόστος μάζευε τα χρήματα, από τις δυο τρεις εταιρείες κοπής δίσκων, κρατούσε το 27% κέρδος, ποιος ξέρει πόσα θα δικαιολογούσε ως έξοδα συλλογής και απέδιδε τα υπόλοιπα κατά το πώς νόμιζε.

Φυσικά στα μέσα του περασμένου αιώνα, ύστερα και από έντονες διαμαρτυρίες των δημιουργών, οι οποίοι για τα Εκτελεστά Δικαιώματα είχαν τη δική τους αυτοδιαχειριζόμενη εταιρία, αναγκάστηκε ο ιδιοκτήτης των Μ.Δ να την παραδώσει, αφού πρώτα την πτώχευσε, ώστε να μη μείνει ούτε ένα τούβλο από τις εγκαταστάσεις του, για να παραλάβουν οι δημιουργοί.

Σας παρακαλούμε να κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε.

Είναι η πρώτη ευκαιρία μετά από εκείνη της δεκαετίας του 1980. Τότε ο αγώνας μας συντρίφτηκε. Είναι τώρα η ευκαιρία να σταματήσετε αυτή την ντροπή για την πατρίδα μας, να αποτινάξετε τη σκλαβιά των δημιουργών και να ελευθερώσετε την ελληνική μουσική.

Η μουσική σε σχέση με τις άλλες τέχνες τζιράρει πακτωλό χρημάτων, που πρέπει να πάνε στους δημιουργούς και το κράτος, προς όφελος του λαού και των χρηστών της για επαγγελματικούς λόγους. Αλλιώς εκτός από τη μουσική που στενάζει και οι άλλες τέχνες επηρεάζονται αρνητικά, ο πολιτισμός μας γενικότερα επηρεάζεται αρνητικά, όταν αυτός  ο πακτωλός χρημάτων είναι στα χέρια ενός ιδιώτη και απέναντι σε αυτόν αφήνετε να υπάρχουν οι αδύναμοι και φτωχοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημιουργοί, εκ των οποίων κάποιοι, με δυσβάστακτο κόστος, διατυπώνουν την άποψη ότι: Στα Π.Δ στην πατρίδα μας πρέπει να γίνει για όλους τους δημιουργούς ότι ισχύει και σε όλα τα κράτη του κόσμου. Δηλαδή ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ για όλους.

Αυτό ακόμα και η τρόικα θα το επιτρέψει γιατί με την αυτοδιαχείριση στα Π.Δ, πέραν των άλλων, θα μπουν πάρα πολλά χρήματα στα ταμεία του κράτους και πολύ συνάλλαγμα από τα δικαιώματα των ελληνικών έργων που παίζονται στο εξωτερικό.

Τώρα δεν πρέπει κανείς να φοβηθεί, δεν πρέπει κανείς να ενδώσει. Εξάλλου η κατάσταση στα ΠΔ είναι τόσο σάπια, που με ένα σκούντημα θα καταρρεύσει.

Η ελευθερία στον πολιτισμό μας θα έρθει με την θεσμοθέτηση της αυτοδιαχείρισης στα Π.Δ.

Στο κράτος δεν θα στοιχίσει τίποτα. Αντίθετα θα φέρει πολλά έσοδα.

Κυρίως όμως θα φέρει ελευθερία στους δημιουργούς και τη μουσική, για την οποία πρέπει όλοι να κάνουμε ότι μπορούμε για να πιάσει ένα καλύτερο  στασίδι στο ναό της παγκόσμιας μουσικής.

Ελπίζουμε και προσδοκούμε να βάλετε όλη σας τη δύναμη, για να γίνει επιτέλους πράξη και στη χώρα μας η ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΑ Π.Δ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Για μας αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους Νικόλαο Σκαλκώτα και Βασίλη Τσιτσάνη, κορυφαίοι της ελληνικής μουσικής δημιουργίας και μάλιστα από διαφορετικούς χώρους της μουσικής ο κάθε ένας, οι οποίοι εν ζωή, δεν καταδέχτηκαν να πάρουν ούτε δεκάρα εκτελεστικών δικαιωμάτων τους, τα οποία εισέπραττε  ιδιωτική επιχείρηση, παρότι, ιδίως ο Τσιτσάνης, ήξερε ότι έχανε εκατομμύρια των εκατομμυρίων, καθώς σε όλα τα κέντρα, σε όλες τις επιχειρήσεις, στα ραδιόφωνα, στα συγκοινωνιακά μέσα, παντού, παίζονταν ο Τσιτσάνης, όσο ενδεχομένως όλοι οι άλλοι.

Για την Κίνηση Ελλήνων Δημιουργών Μουσικών Έργων και Πολιτών που Αγαπούν την Ελληνική Μουσική.

Ο συνθέτης

Θωμάς Μπακαλάκος

Ευχαριστώ πολύ.