«Ο αινιγματικός κος Μίνως».Το πορτρέτο του Μίνωα Μάτσα σε ένα πολυσέλιδο βιβλίο του Παναγιώτη Κουνάδη. Είχε τρομερή ικανότητα να διαλέγει τα ταλέντα, να μυρίζεται τα σουξέ, να προβλέπει τη μελλοντική πορεία σημαντικών προσώπων που χάραξαν ιστορία στη μουσική ζωή του τόπου. Σε μια εποχή που για το λαϊκό τραγούδι τίποτε δεν ήταν ρόδινο. Ο Μίνως Μάτσας δεν ήταν ο επιχειρηματίας του τραγουδιού. Ισως γιατί ήταν μέρος του. Αφοσιώθηκε σε αυτό με τον δικό του τρόπο, τόλμησε να ρισκάρει σε άγνωστους καλλιτέχνες, σε είδη με τα οποία οι mainstream μουσικοί της εποχής του, τη δεκαετία του ’30, ανατρίχιαζαν. Η ευθύτητα του Τάκη Μπίνη ήταν γνωστή και τα λόγια του μετρημένα. Για τον Μάτσα ωστόσο πάντα είχε πολλά να πει. «Αν δεν υπήρχε αυτός δεν θα υπήρχε το λαϊκό τραγούδι». Οπως και ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Ζαμπέώτας: «με έκανε εμένα τραγουδιστή, αυτός μ’ έβγαλε στη γραμμοφωνία»… [Της Γιωτας Συκκά, Η Καθημερινή, 23/2/2008].
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ. Μίνως. Ο «βασιλιάς» της ελληνικής δισκογραφίας. Πώς το τελευταίο παιδί μιας οικογένειας ρωμανιωτών εβραίων της Πρέβεζας δημιούργησε το σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. [ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ, Το Βήμα, 17/02/2008]
No comments:
Post a Comment