Αυτή τη φορά, το Ventus Ensemble, στο πλαίσιο της συναυλίας του με τίτλο «Πνοή», θα ξεναγήσει το κοινό στα μυστικά μονοπάτια της Αναγέννησης, μέσα από ελισαβετιανά τραγούδια και μαδριγάλια των Ντόουλαντ, Μόρλεϋ, Πέρσελ, Μπερντ και Φερραμπόσκο Β΄ που το γνωστό σχήμα θα ερμηνεύσει τη Δευτέρα 3 Απριλίου, στις 8:30 το βράδυ, στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.

Σ’ αυτό το οδοιπορικό στη μουσική του 16ου και 17ου αιώνα, οι σολίστ του συνόλου πνευστών Ventus συνταξιδεύουν με την Έλενα Κρασάκη, μια σοπράνο εξειδικευμένη στη μουσική του 17ου αι. και στην ιστορικά τεκμηριωμένη ερμηνεία, με τον μαέστρο Γιώργο Ζιάβρα, ο οποίος έχει πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα στην Ευρώπη, και τον συνθέτη Κορνήλιο Σελαμσή, που έχει αναλάβει την επεξεργασία και ενορχήστρωση των κομματιών, ενώ έχει γράψει επίσης πρωτότυπη μουσική η οποία συνομιλεί με τα έργα των συνθετών της Αναγέννησης.
Ο Τζον Ντόουλαντ (John Dowland 1563-1626), εξέχουσα μορφή της αγγλικής αναγεννησιακής μουσικής, ανακαλύφθηκε εκ νέου από τους συνθέτες και τους ερμηνευτές του 20ού αιώνα, με τις ορχηστρικές αλλά και φωνητικές συνθέσεις του να παίζονται πλέον συχνά σε όλο τον κόσμο. Στον Ντόουλαντ ανήκουν τα δύο πρώτα τραγούδια της βραδιάς, τα οποία τιτλοφορούνται «Toss not my soul» [Μη ρίχνεις την ψυχή μου] και «Would my conceit» [Μακάρι η ονειροφαντασιά μου]. Ακολουθεί το τραγούδι «Leave now mine eyes lamenting» [Αφήστε τώρα, μάτια μου, τα κλάματα] του Τόμας Μόρλεϋ (Thomas Morley ~1557-1602), σύγχρονου του Ντόουλαντ και επιφανούς εκπροσώπου της Αγγλικής Σχολής Μαδριγαλιστών. Στη συνέχεια, θα ακουστεί ο ύμνος «Hear me O God» [Άκου με, Θεέ μου] του Αλφόνσο Φερραμπόσκο Β΄ (Alfonso Ferrabosco II ~1575-1628), ιταλικής καταγωγής άγγλου συνθέτη και φημισμένου αυλικού μουσικού της Αναγέννησης. Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει ακόμη τη μουσική ελεγεία «Ye sacred Muses» [Εσείς, Μούσες ιερές] που έγραψε ο άγγλος αναγεννησιακός συνθέτης Ουίλλιαμ Μπερντ (William Byrd ~1540-1623) στη μνήμη του μέντορά του, Τόμας Τάλλις. Ο επίλογος ανήκει στον Χένρυ Πέρσελ (Henry Purcell ~1659-1695) και στον περίφημο Θρήνο της Διδώς σε στίχους Ναούμ Τέητ.