Στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» σκηνή και σκηνικό μαζί στη συνέντευξη Τύπου στο Μέγαρο Μουσικής.
Ημασταν στο φουαγιέ της αίθουσας «Αλεξάνδρα Τριάντη» χθες το μεσημέρι στο Μέγαρο Μουσικής. Οταν όμως άρχισαν να μας οδηγούν μέσα στην αίθουσα, είδαμε ότι ακολουθούμε τη διαδρομή για το back stage. Και ξαφνικά η σκηνή της αίθουσας «Αλεξ. Τριάντη» είχε γεμίσει από καρέκλες και από τεράστια video wall. Σ’ ένα από αυτά, στο κεντρικό, παρακολουθήσαμε μέσα από ένα έξοχο βίντεο το πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής έως το τέλος του 2015. Ενα πλούσιο πρόγραμμα που καλύπτει όλα τα γούστα. Κι αμέσως μετά στο βήμα ανέβηκε ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Ιωάννης Μάνος.
Και για ακόμη μία φορά, μέσα σε μία εβδομάδα (η πρώτη ήταν στο Εθνικό Θέατρο), αντί να επικεντρωθούμε στο πρόγραμμα του καλούντος οργανισμού, άλλες ήταν οι ειδήσεις. Γιατί ο κ. Ιωάννης Μάνος, έχοντας απέναντί του όχι μόνο καλλιτέχνες, συνεργάτες και δημοσιογράφους, αλλά και εκπροσώπους όλων των πολιτικών κομμάτων, πλην του κ. Ξυδάκη (Κ. Τασούλα, Αν. Λοβέρδο, Σπ. Λυκούδη, και την αναπληρώτρια υπουργό Πολιτισμού της υπηρεσιακής κυβέρνησης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα), και έχοντας πίσω του ένα δείγμα της υλικοτεχνικής υποδομής του Μεγάρου, είπε σκληρά, στενόχωρα και δυσάρεστα πράγματα. Για την πορεία και το μέλλον του Μεγάρου Μουσικής. Για τις υλικοτεχνικές δυνατότητες και υποδομές που διαθέτει, αλλά και για την αδυναμία του να λειτουργήσει με τη λήξη του 2015, εφόσον δεν ψηφιστεί το ν/σ που έχει ετοιμαστεί επί υπουργίας Τασούλα (αλλά το πρόλαβαν οι εκλογές του Ιανουαρίου). Το ίδιο συνέβη και τώρα. Το ν/σ επρόκειτο να ψηφιστεί τον Σεπτέμβριο, αλλά το πρόλαβαν πάλι οι εκλογές...
Ο κ. Ιωάννης Μάνος είπε ότι τα 25 χρόνια λειτουργίας του Μεγάρου έχουν περάσει 12 εκατ. θεατές από τις αίθουσές του και τις παραστάσεις του. Και συνέχισε: «Τα τελευταία πέντε χρόνια κρατήσαμε όρθιο το Μ.Μ., παρά τη μείωση της επιχορήγησης κατά 70%. Μια επιχορήγηση που δεν υπερβαίνει το 48% του ετήσιου προϋπολογισμού μας. Από το 2010 έως τον Ιούλιο του 2015 διοργανώθηκαν 1.385 εκδηλώσεις και τις παρακολούθησαν 1.791.00 θεατές». Εν τω μεταξύ έπρεπε το Μέγαρο να αντιμετωπίσει τις δανειακές του υποχρεώσεις για το δάνειο που είχε λάβει και για το οποίο εγγυητής είναι το ελληνικό Δημόσιο. Και κάπου εκεί τα πράγματα ειπώθηκαν ευθέως και στη διάστασή τους: «Υπάρχει οικονομική ασφυξία, πλήρες και απόλυτο αδιέξοδο. Διαμορφώθηκε το πλαίσιο μιας οριστικής λύσης, με τη βοήθεια του Κων. Τασούλα και του Ν. Ξυδάκη. Ομως η λύση δεν προωθήθηκε στη Βουλή λόγω εκλογών. Αυτή η λύση είναι προς το δημόσιο συμφέρον. Γιατί θα αποκτήσει την ιδιοκτησία του κτιριακού συγκροτήματος που έχει υπερδιπλάσια αξία από τα χρέη προς το Δημόσιο (226 εκατ. ευρώ + οι τόκοι). Υπάρχει η πρόβλεψη στο σχέδιο νόμου να λειτουργήσει το Μέγαρο για μία τριετία με ισοσκελισμένη χρήση και με Δ.Σ. την πλειοψηφία του οποίου θα έχει το Δημόσιο, ενώ θα κατοχυρωθούν οι θέσεις εργασίας και η λειτουργία της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης».
Ο κ. Μάνος μίλησε χθες εμφανώς φορτισμένος και για πρώτη φορά δεν έκρυψε τις δυσκολίες που βιώνουν όσοι προσπαθούν να κρατήσουν εν λειτουργία το Μέγαρο αυτά τα χρόνια. Από βήματος όμως είπε: «Παρουσιάσαμε σήμερα το πρόγραμμα μόνο για ένα τρίμηνο. Είναι ηθελημένη επιλογή. Στο χρονικό αυτό διάστημα, μέχρι το τέλος του χρόνου, κρίνεται η επιβίωση και το μέλλον του Μεγάρου».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση της κ. Λαμπράκη-Πλάκα, η οποία είπε ότι «πρέπει να δοθεί πολύ σύντομα οριστική και ρεαλιστική λύση στα προβλήματα του Μεγάρου, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος».
Στο φουαγιέ το κλίμα ήταν προβληματισμένο και βαρύ. Ισως γιατί πολλοί ένιωθαν ότι σ’ αυτήν τη χώρα πολλά πράγματα πλήττονται από την ολιγωρία και την έλλειψη βούλησης...
Και για ακόμη μία φορά, μέσα σε μία εβδομάδα (η πρώτη ήταν στο Εθνικό Θέατρο), αντί να επικεντρωθούμε στο πρόγραμμα του καλούντος οργανισμού, άλλες ήταν οι ειδήσεις. Γιατί ο κ. Ιωάννης Μάνος, έχοντας απέναντί του όχι μόνο καλλιτέχνες, συνεργάτες και δημοσιογράφους, αλλά και εκπροσώπους όλων των πολιτικών κομμάτων, πλην του κ. Ξυδάκη (Κ. Τασούλα, Αν. Λοβέρδο, Σπ. Λυκούδη, και την αναπληρώτρια υπουργό Πολιτισμού της υπηρεσιακής κυβέρνησης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα), και έχοντας πίσω του ένα δείγμα της υλικοτεχνικής υποδομής του Μεγάρου, είπε σκληρά, στενόχωρα και δυσάρεστα πράγματα. Για την πορεία και το μέλλον του Μεγάρου Μουσικής. Για τις υλικοτεχνικές δυνατότητες και υποδομές που διαθέτει, αλλά και για την αδυναμία του να λειτουργήσει με τη λήξη του 2015, εφόσον δεν ψηφιστεί το ν/σ που έχει ετοιμαστεί επί υπουργίας Τασούλα (αλλά το πρόλαβαν οι εκλογές του Ιανουαρίου). Το ίδιο συνέβη και τώρα. Το ν/σ επρόκειτο να ψηφιστεί τον Σεπτέμβριο, αλλά το πρόλαβαν πάλι οι εκλογές...
Ο κ. Ιωάννης Μάνος είπε ότι τα 25 χρόνια λειτουργίας του Μεγάρου έχουν περάσει 12 εκατ. θεατές από τις αίθουσές του και τις παραστάσεις του. Και συνέχισε: «Τα τελευταία πέντε χρόνια κρατήσαμε όρθιο το Μ.Μ., παρά τη μείωση της επιχορήγησης κατά 70%. Μια επιχορήγηση που δεν υπερβαίνει το 48% του ετήσιου προϋπολογισμού μας. Από το 2010 έως τον Ιούλιο του 2015 διοργανώθηκαν 1.385 εκδηλώσεις και τις παρακολούθησαν 1.791.00 θεατές». Εν τω μεταξύ έπρεπε το Μέγαρο να αντιμετωπίσει τις δανειακές του υποχρεώσεις για το δάνειο που είχε λάβει και για το οποίο εγγυητής είναι το ελληνικό Δημόσιο. Και κάπου εκεί τα πράγματα ειπώθηκαν ευθέως και στη διάστασή τους: «Υπάρχει οικονομική ασφυξία, πλήρες και απόλυτο αδιέξοδο. Διαμορφώθηκε το πλαίσιο μιας οριστικής λύσης, με τη βοήθεια του Κων. Τασούλα και του Ν. Ξυδάκη. Ομως η λύση δεν προωθήθηκε στη Βουλή λόγω εκλογών. Αυτή η λύση είναι προς το δημόσιο συμφέρον. Γιατί θα αποκτήσει την ιδιοκτησία του κτιριακού συγκροτήματος που έχει υπερδιπλάσια αξία από τα χρέη προς το Δημόσιο (226 εκατ. ευρώ + οι τόκοι). Υπάρχει η πρόβλεψη στο σχέδιο νόμου να λειτουργήσει το Μέγαρο για μία τριετία με ισοσκελισμένη χρήση και με Δ.Σ. την πλειοψηφία του οποίου θα έχει το Δημόσιο, ενώ θα κατοχυρωθούν οι θέσεις εργασίας και η λειτουργία της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης».
Ο κ. Μάνος μίλησε χθες εμφανώς φορτισμένος και για πρώτη φορά δεν έκρυψε τις δυσκολίες που βιώνουν όσοι προσπαθούν να κρατήσουν εν λειτουργία το Μέγαρο αυτά τα χρόνια. Από βήματος όμως είπε: «Παρουσιάσαμε σήμερα το πρόγραμμα μόνο για ένα τρίμηνο. Είναι ηθελημένη επιλογή. Στο χρονικό αυτό διάστημα, μέχρι το τέλος του χρόνου, κρίνεται η επιβίωση και το μέλλον του Μεγάρου».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση της κ. Λαμπράκη-Πλάκα, η οποία είπε ότι «πρέπει να δοθεί πολύ σύντομα οριστική και ρεαλιστική λύση στα προβλήματα του Μεγάρου, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος».
Στο φουαγιέ το κλίμα ήταν προβληματισμένο και βαρύ. Ισως γιατί πολλοί ένιωθαν ότι σ’ αυτήν τη χώρα πολλά πράγματα πλήττονται από την ολιγωρία και την έλλειψη βούλησης...
No comments:
Post a Comment