Εστιασμένο στην «αβάσταχτης ελαφρότητας» όψη της όπερας ήταν το γκαλά που πρόσφερε η Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τον Μίλτο Λογιάδη στην κατάμεστη αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» (24/11/2008).
 Τέσσερις νέοι λυρικοί καλλιτέχνες τραγουδούν όπερα, συνοδευόμενοι από την Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό τον Μίλτο Λογιάδη. Εξ αριστερών προς τα δεξιά: Βασίλης Καβάγιας, Βασίλης Τσανακτσίδης, Αρτεμις Μπόγρη και Ειρήνη Κυριακίδου |
Συμμετείχαν τέσσερις νέοι λυρικοί τραγουδιστές, που βρίσκονται στην εκκίνηση ή στην πρώτη φάση της σταδιοδρομίας τους. Το πρόγραμμα περιλάμβανε γνωστά αποσπάσματα από δημοφιλείς όπερες του Μότσαρτ, του Ροσίνι και του Ντονιτσέτι. Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε ήταν για διάφορους λόγους άνισες. Οπωσδήποτε ακούσαμε τέσσερις νεανικές φωνές, ορθοτονικά εστιασμένες, με ωραίες και ενδιαφέρουσες χροιές.
Ως προς την ποιότητα του τραγουδιού και την άνεση, εύκολα ξεχώρισε η Ειρήνη Κυριακίδου: έχει σαφώς τη μεγαλύτερη σκηνική εμπειρία (ακόμη τη θυμόμαστε ως Ντόνα Αννα στην ΕΛΣ), χειρίζεται την ελαφριά, μικρή, ευκίνητη φωνή της με αυτοπεποίθηση και εξυπνάδα, ενώ το τραγούδι της χαρακτηρίζεται από καλαίσθητη φραστική, εκφραστική πληρότητα και δραματική ευστοχία.
Η Αρτεμις Μπόγρη έχει φωνή πιο μεστή, αισθητά μεγαλύτερη και πιο σκούρα, γεγονός που την καθιστά κατάλληλη για διαφορετική, πιο δραματική μερίδα του ρεπερτορίου των υψιφώνων. Ωστόσο από το εκφραστικό τραγούδι της έλειπε ακόμη το υψηλό επίπεδο τεχνικής (τρίλιες, καθαρότητα κλιμάκων) που θα το καθιστούσε ανεπιφύλακτα κατάλληλο για την ροσίνεια «Σταχτοπούτα».
Ο τενόρος Βασίλης Καβάγιας διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα φωνή: ηχηρή, με ωραιότατο, φωτεινό, θερμό και ηδύ ηχόχρωμα· του λείπουν ακόμη η εμπειρία και το επίπεδο τεχνικής που θα του επιτρέψουν να θέσει υπό πλήρη έλεγχο το θαυμάσιο φωνητικό όργανό του (άνεση σε όλη την έκταση, ευλυγισία, πλαστικότητα φραστικής κ.λπ.) ώστε να αναδειχθεί σε ιδανικό ερμηνευτή του ρεπερτορίου που μας τραγούδησε.
Καλοεστιασμένη, θερμή και ηχηρή πρόβαλε η φωνή του βαρύτονου Βασίλη Τσανακτσίδη· προοριζόμενος κυρίως για κωμικούς ρόλους, του απομένει να αναπτύξει πλήρως την ειδική σκηνική ιδιοσυγκρασία που προϋποθέτει το ρεπερτόριο αυτό. Ο Μίλτος Λογιάδης προσέγγισε το ρεπερτόριο της βραδιάς με σαφήνεια και καθαρότητα, στηρίζοντας πρωτίστως τους τραγουδιστές, ωστόσο -ειδικά στον Μότσαρτ- δίχως αίσθηση ύφους. [Γ.Σ.Β., ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/11/2008]
Ως προς την ποιότητα του τραγουδιού και την άνεση, εύκολα ξεχώρισε η Ειρήνη Κυριακίδου: έχει σαφώς τη μεγαλύτερη σκηνική εμπειρία (ακόμη τη θυμόμαστε ως Ντόνα Αννα στην ΕΛΣ), χειρίζεται την ελαφριά, μικρή, ευκίνητη φωνή της με αυτοπεποίθηση και εξυπνάδα, ενώ το τραγούδι της χαρακτηρίζεται από καλαίσθητη φραστική, εκφραστική πληρότητα και δραματική ευστοχία.
Η Αρτεμις Μπόγρη έχει φωνή πιο μεστή, αισθητά μεγαλύτερη και πιο σκούρα, γεγονός που την καθιστά κατάλληλη για διαφορετική, πιο δραματική μερίδα του ρεπερτορίου των υψιφώνων. Ωστόσο από το εκφραστικό τραγούδι της έλειπε ακόμη το υψηλό επίπεδο τεχνικής (τρίλιες, καθαρότητα κλιμάκων) που θα το καθιστούσε ανεπιφύλακτα κατάλληλο για την ροσίνεια «Σταχτοπούτα».
Ο τενόρος Βασίλης Καβάγιας διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα φωνή: ηχηρή, με ωραιότατο, φωτεινό, θερμό και ηδύ ηχόχρωμα· του λείπουν ακόμη η εμπειρία και το επίπεδο τεχνικής που θα του επιτρέψουν να θέσει υπό πλήρη έλεγχο το θαυμάσιο φωνητικό όργανό του (άνεση σε όλη την έκταση, ευλυγισία, πλαστικότητα φραστικής κ.λπ.) ώστε να αναδειχθεί σε ιδανικό ερμηνευτή του ρεπερτορίου που μας τραγούδησε.
Καλοεστιασμένη, θερμή και ηχηρή πρόβαλε η φωνή του βαρύτονου Βασίλη Τσανακτσίδη· προοριζόμενος κυρίως για κωμικούς ρόλους, του απομένει να αναπτύξει πλήρως την ειδική σκηνική ιδιοσυγκρασία που προϋποθέτει το ρεπερτόριο αυτό. Ο Μίλτος Λογιάδης προσέγγισε το ρεπερτόριο της βραδιάς με σαφήνεια και καθαρότητα, στηρίζοντας πρωτίστως τους τραγουδιστές, ωστόσο -ειδικά στον Μότσαρτ- δίχως αίσθηση ύφους. [Γ.Σ.Β., ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/11/2008]
No comments:
Post a Comment